Lobby {lob~by}:
1. A hall, foyer or waiting room at or near the entrance to a building such as a hotel or a theater.
2. A public room next to the assembly chamber of a legislative body.
3. A group of persons engaged in trying to influence legislators or other public officials in favor of a specific cause.

Τρίτη 4 Ιουλίου 2017

Εσωτερικός τουρισμός: Γύρω-γύρω όλοι...

- Θέλει και τρόπο και κόπο για να ξεφύγουν οι διακοπές των Ελλήνων από έναν φαύλο κύκλο πρόσκαιρης δημοσιότητας

Κάθε χρόνο, μα κάθε χρόνο, περίπου τέτοια εποχή, το ραδιοτηλεοπτικό μας σύστημα θυμάται τον εσωτερικό τουρισμό και τους Έλληνες τουρίστες που διαμαρτύρονται για τις υψηλές τιμές στα καταλύματα. Και κάθε χρόνο, «σηκώνεται» ένας θόρυβος αναφορών, δημοσιευμάτων και δηλώσεων που...


...κρατάει λίγες μέρες και μετά, σιγή ασυρμάτου μέχρι την επόμενη περίοδο διακοπών.
Σκηνοθετικά, το φορμάτ είναι λίγο-πολύ το ίδιο: Από τη μία, καταναλωτές που διαμαρτύρονται για τις πολύ υψηλές τιμές σε ξενοδοχεία και καταλύματα, συνήθως σε δημοφιλείς προορισμούς, για τις «τεράστιες διαφορές» που υπάρχουν για «ξένους» και για «έλληνες» κ.λπ.
Από την άλλη, παράγοντες της αγοράς και επαγγελματίες που αντιτείνουν ότι όταν ψάχνεις δωμάτια τελευταία στιγμή για Ιούλιο και Αύγουστο, ειδικά στους μεγάλους προορισμούς, είναι επόμενο ότι οι τιμές θα είναι αυξημένες, είτε είσαι έλληνας, είτε ξένος- και ως γνωστόν, στο internet πλέον δεν γίνονται διακρίσεις. Ότι οι πολύ χαμηλές τιμές που ακούγονται δεξιά και αριστερά αφορούν τα πακέτα των tour operators, των χονδρεμπόρων δηλαδή, τα οποία συμφωνουνται μαζικά και κλείνονται μήνες νωρίτερα. Αλλά και ότι ακόμα και τότε, τελευταία στιγμή, αν ψάξει κανείς καλύτερα και κοιτάξει και άλλους προορισμούς, λιγότερο... «περιζήτητους» θα μπορέσει να βρει κατάλυμα σε καλές τιμές.  
Όλο αυτό το σκηνικό, δεν είναι παρά ένας φαύλος κύκλος πρόσκαιρης δημοσιότητας σε ένα πολύ σοβαρό ζήτημα που λέγεται «εσωτερικός τουρισμός». Για το οποίο, δεν γράφεται και αφιερώνεται ούτε το ένα εκατοστό, όσων γράφονται και αναλύονται για τον εισερχόμενο τουρισμό.
Και ο οποίος, εσωτερικός τουρισμός κατέρρευσε επειδή ο βασικός στυλοβάτης του, ο μέσος Έλληνας, συνετρίβη από την κρίση, τις περικοπές του εισοδήματός του και το τσάκισμα των φόρων που συνεχίζεται ανελέητο (Αφήστε που το 1η δόση Φόρου Εισοδήματος τον Ιούλιο και 1η δόση ΕΝΦΙΑ τον Αύγουστο, έχει γίνει πια ο μεγαλύτερος «κόφτης» σε κάθε προυπολογισμό διακοπών...)
Δεν θέλουμε να μπούμε στη διαδικασία ανάλυσης του ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο σε αυτήν τη διελκυστίνδα. Και πολύ σωστά απάντησε η υπουργός Τουρισμού Ε. Κουντουρά στον δημοσιογράφο που την πίεζε, ότι "οι τιμές είναι ένα θέμα στο οποίο δεν μπορεί να παρέμβει".
Αν θέλουμε να δούμε την αλήθεια κατάματα, πρέπει να παραδεχθούμε ότι η εσωτερική αγορά χρειάζεται μακροπρόθεσμο σχέδιο και γενναίες παρεμβάσεις για να μπει σε μία τροχιά διάσωσης. Πέρα από τα γνωστά και τετριμμένα, π.χ. τα Προγράμματα Κοινωνικού Τουρισμού κ.λπ., χρειάζεται μία νέα προσέγγιση, τόσο από την Πολιτεία όσο και από τον ιδιωτικό τομέα. 
Χρειάζονται κίνητρα για να αλλάξουν νοοτροπίες και συνήθειες, χρειάζεται καλλιέργεια μίας άλλης «κουλτούρας» διακοπών. Για όλους μας. Πολιτικούς, Δημόσια Διοίκηση,  εργοδότες, εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους, οικογενειάρχες, άτεκνους, πιο ηλικιωμένους, νεότερους, επιχειρήσεις, επαγγελματίες κοκ.
Εκεί που μπορεί να παρέμβει η κα Κουντουρά – αν την ενδιαφέρει πραγματικά να βάλει αυτό το ζήτημα σε ένα άλλο επίπεδο - είναι να βουτήξει τους εμπλεκόμενους τουριστικούς φορείς, να τους καθήσει σε ένα τραπέζι και να βρουν δύο-τρεις προτάσεις, που μετά θα τις προωθήσει σε ευρύτερο κυβερνητικό πεδίο. 
Για παράδειγμα (λέμε τώρα):
  • Γιατί να μην υπάρχει μία τρόπον τινά «θεσμοθετημένη» περίοδος προσφορών και προκρατήσεων (περίπου όπως οι αντίστοιχες των εκπτώσεων) για την εσωτερική αγορά τουρισμού; Εκεί κάπου στον Φεβρουάριο; Κατά τη διάρκεια της οποίας, συντονισμένα τουριστικά γραφεία, καταλύματα, αεροπορικές, ακτοπλοϊκές και άλλες επιχειρήσεις του τουριστικού τομέα, θα δίνουν πραγματικά καλές ευκαιρίες για τη θερινή περίοδο;
  • Γιατί να μην βρεθούν τρόποι να οργανωθούν πιο συστηματικά οι θεωρούμενοι ως «χειμερινοί» προορισμοί και να βρουν πιο εύκολα το κοινό που θα τους προτιμήσει το καλοκαίρι και που σίγουρα υπάρχει;
  • Γιατί να μην επιχειρηθεί μία αλλαγή στο καθεστώς αδειών; Ξεκινώντας από τον Δημόσιο τομέα; Και στον ιδιωτικό, όπου όλο και κάτι γίνεται, καθώς ήταν αρκετές οι εταιρείες που παρότρυναν τους εργαζόμενους να παίρνουν την άδειά τους εκτός του ενάμιση μήνα αιχμής (κάποιες έδιναν και bonus έξτρα μέρες άδειας), αλλά τελικά ατόνισε αυτή η τάση.

Εντάξει, ξέρουμε, κάθε πλευρά εξετάζει τα πράγματα από την πλευρά της και με βάση τα συμφέροντά της. Το να βρεθεί ένας κοινός τόπος δεν είναι εύκολο. Δεν θέλει μόνο τρόπο, θέλει και κόπο και χρόνο, αλλά πάνω απ’ όλα, ισχυρές προθέσεις και καλές διαθέσεις. 
Κάποιοι πρέπει να το παλέψουν και να επιμείνουν.

Αλλιώς, πάλι τα ίδια και τα ίδια θα λέμε, θα ακούμε και θα διαβάζουμε κάθε χρόνο...

1 σχόλιο:

  1. Σιγά μην κάτσουνε όλοι αυτοί να ασχοληθούνε σοβαρά με τον εσωτερικό τουρισμό! Μόνο ότι είναι εύκολο και έτοιμο τους νοιάζει. Όνειρο ζείτε, μηνσας ξυπνήσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή