Δραματικό «φινάλε» μας επιφύλασσε το 2014. Από τη μία πλευρά, σε επίπεδο ανθρώπινου παράγοντα, να παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα τη διάσωση, ψυχή με ψυχή, των παγιδευμένων στο φλεγόμενο πλοίο στην Αδριατική και από την άλλη...
...να έχουμε
και τις πολιτικές εξελίξεις και να περιμένουμε να μετράμε ψήφους και κεφάλια
για να δούμε τι θα μας ξημερωσει τελικά.
Από τη μία
να σκέφτεσαι και να αναλογίζεσαι την «κόλαση» που ζουν γιορτινές μέρες όλοι
αυτοί οι άνθρωποι, ζώντας λεπτό προς λεπτό την επιχείρηση διάσωσής τους και από
την άλλη, να ζεις και τη μεγάλη περιπέτεια στην οποία μπαίνει κατά τα φαινόμενα
η χώρα και που επηρρεάζει άμεσα το μέλλον σου, το μέλλον όλων μας.
Η αντίθεση, αν το δει κανείς και από την οπτική της επικαιρότητας, είναι καταλυτική. Η μάχη για να σωθούν ανθρώπινες ζωές, εκμηδενίζει κάθε τι άλλο που πλασάρεται ως "είδηση" και αναδιατάσσει επί το ορθότερο, προτεραιότητες και αξίες.
Μία ενδιαφέρουσα παρατήρηση, είναι ότι στη μία περίπτωση, υπάρχει μία οργανωμένη επιχείρηση διάσωσης που
δείχνει να έχει αποτέλεσμα, ενώ στην άλλη... ελπιδοφόρος «διάσωση» και πολύ
περισσότερο, «διασώστες» που να εμπνέουν εμπιστοσύνη, δεν φαίνεται στον
ορίζοντα.
Βαθιά ανάσα
και προευόμαστε, να δούμε που θα μας βγάλει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου