Παρά τις προσπάθειες, η ταλαιπωρία και τα προβλήματα συνεχίζονται στη Σαντορίνη με το ζήτημα της ηλεκτροδότησης. Και μαζί με αυτά και η γνωστή... διεθνής κάλυψη του προβλήματος από τα διεθνή ΜΜΕ. Στο δε εσωτερικό, άρχισε και το επίσης γνωστό “γαϊτανάκι” των ευθυνών...
...ποιος φταίει, ποιος ευθύνεται, ποιος δεν έκανε τι και γιατί.
Ως συνήθως, κατόπιν εορτής.
Η κυβέρνηση κατηγορείται επειδή δεν υπήρξε κυβερνητικός αξιωματούχος στο νησί να συντονίζει τις προσπάθειες αποκατάστασης, το υπουργείο Τουρισμού και ο ΕΟΤ εγκαλούνται γιατί δεν... έκαναν “συσκέψεις” για την αντιμετώπιση της κατάστασης - και προ ολίγου έβγαλαν μία μακροσκελή ανακοίνωση για το τι έκαναν από την πλευρά τους - η ΔΕΗ καταγγέλλεται πανταχόθεν, η Περιφέρεια σχολιάζεται ότι σφυρίζει αδιάφορα, ο Δήμαρχος απειλεί με μηνύσεις και Εισαγγελείς και πάει λέγοντας.
Πριν από μερικούς μήνες, εκθέταμε έναν προβληματισμό: Όταν μία χώρα οδεύει προς μία περίοδο πολύ υψηλών αριθμών τουριστικών αφίξεων, με δημοφιλείς προορισμούς, ουσιαστικά να τριπλασιάζουν και να τετραπλασιάζουν τον αριθμό ατόμων που βρίσκονται σε αυτούς, το πρώτο που οφείλουμε να εξετάζουμε είναι η κατάσταση των βασικών υποδομών μας. Οι μεταφορές - αεροδρόμια και λιμάνια -, η ηλεκτροδότηση και το νερό.
Στις περισσότερες περιπτώσεις προορισμών και δη νησιωτικών, η διαπίστωση είναι ότι οι υποδομές αυτές, ήδη, βρίσκονται στα όρια ή ξεπερνούν τη φέρουσα ικανότητά τους, το κρίσιμο δίμηνο κάθε θερινής περιόδου. Πόσω μάλλον, όταν η δυναμικότητα του προορισμού, ξεπερνάει κάθε προηγούμενη.
Και αυτή η κατάσταση, μοιραία, με μαθηματική ακρίβεια, κάποια στιγμή θα οδηγήσει σε πρόβλημα και μάλιστα οξύ.
Για εμάς, ένα από τα μεγάλα ερωτήματα του ελληνικού τουρισμού, υπό την διαρκή σκιά της εντονότατης εποχικότητας που τον χαρακτηρίζει, δεν είναι το πόσους τουρίστες θέλουμε, τελικά, αλλά το πόσους τουρίστες αντέχουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου