Γνώμη: Γιατί το "εκεί που είσαι, ήμουν και εδώ που είμαι, θα' σαι" διαβάζεται και ανάποδα...

Το “ο θάνατός σου, η ζωή μου”, ως οικονομική συνθήκη και επιχειρηματική πρακτική, έχει μία λογική και να απαντάται συχνά στην ανά την υφήλιο καθημερινότητα. Όταν ένας ανταγωνιστής σου αντιμετωπίζει προβλήματα, λογικό είναι να σπεύδεις ή να προσπαθείς να επωφεληθείς. Το να το διατυμπανίζεις και να το διαφημίζεις και να επιχαίρεσαι...

...όμως, είναι αφελές και παιδαριώδες, έως και βλακώδες, εκτός από κακεντρεχώς κυνικό.

Στις συζητήσεις που έχουμε τις τελευταίες μέρες, διακρίνουμε μία τέτοια “τάση”, σε ορισμένες πλευρές από τον χώρο του ελληνικού τουρισμού, με αφορμή τα όσα συμβαίνουν στην Αίγυπτο και τα όσα βιώνει η χώρα αυτή και ως τουριστικός προορισμός.

Θυμόμαστε επίσης, πολύ έντονα, τι βίωνε η Ελλάδα ως προορισμός - και ειδικά η Αθήνα -  μέχρι και πριν από λίγο καιρό. Και πόσο μας ενοχλούσαν και μας πίκραιναν τέτοιου είδους συμπεριφορές και τοποθετήσεις από παράγοντες και επιχειρηματίες ανταγωνιστικών χωρών.

Και επειδή όλοι στη μικρή διεθνή γειτονιά μας, παρακολουθούν όλους και ενημερώνονται αμέσως για το τι λέγεται και τι μεταφέρεται, άποψή μας είναι ότι θα πρέπει αφενός μεν, να μένουμε στην καταγραφή των γεγονότων και των εξελίξεων και να αρκούμαστε στη διαπίστωση και αποτίμηση των επιπτώσεών τους, αφετέρου δε, ειδικά στην Ελλάδα, να επικεντρωθούμε στα δικά μας μεγάλα ζητήματα και προβλήματα.

Διότι μία θεαματικά καλή χρονιά, πρώτον δεν σημαίνει ότι λύσαμε τις διαχρονικές αδυναμίες και ανάγκες του ελληνικού τουριστικού προιόντος και δεύτερον, ότι τα όποια εφήμερα, πρόσκαιρα και οφειλόμενα σε εξωγενείς παράγοντες και συγκυρίες, δεν είναι τελικά παρά αυτό ακριβώς: μία εφήμερη επίδραση που όταν παρέλθει, παραμένουμε αντιμέτωποι, ενώπιος ενωπίω, με την πραγματική μας κατάσταση και δυναμική. 

Αν η Αίγυπτος σε δύο-τρεις μήνες, σταθεί ξανά στα πόδια της, θα επανέλθει δυναμικά στις αγορές και θα είναι πολύ πιο ανταγωνιστική από πολλούς.

Αν δεν επανέλθει και η κατάσταση επιδεινωθεί, τότε η κατάσταση μπορεί να είναι δυσάρεστη για όλους μας. 

Θα θέλαμε, λοιπόν, να δούμε περισσότερη υπευθυνότητα και εγκράτεια στα της Αιγύπτου θέματα και να συμβάλλουν προς αυτήν την κατεύθυνση και οι φορείς μας και οι πολιτικοί μας και οι τουριστικοί μας παράγοντες.

Τα ίδια, περίπου, επισημαίναμε και όταν ξέσπασαν οι ταραχές στην Τουρκία. Και με αυτό κλείνουμε και τώρα: “Κάθε φωτιά που ανάβει στη γειτονιά μας, είναι φωτιά στην πόρτα μας”...