ITB 2015: Τα χαμόγελα και η κλωστή...

Τελευταία μέρα των επαγγελματικών επαφών και συναντήσεων σήμερα στο Βερολίνο και τα πράγματα είναι κάπως πιο ήσυχα στον ελληνικό περίπτερο, καθώς αναχωρεί και η πολιτική ηγεσία του τουρισμού για Αθήνα. Στον απόηχο λοιπόν των τριών αυτών ημερών…

…εστιάσαμε στην αίσθηση που υπάρχει πια στους Έλληνες αλλά και σε Γερμανούς παράγοντες και στελέχη της αγοράς.

Το βασικό συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι υπάρχει καλό κλίμα και ικανοποιητική ζήτηση στη γερμανική αγορά για Ελλάδα, για τους περισσότερους καιθερωμένους προορισμούς και οι τιμές είναι περίπου στα ίδια επίπεδα με πέρυσι, με αυξομειώσεις ανάλογα με τον tour operator και τον προορισμό. Το ποσοστό εκτιμώμενης αύξησης για τη χρονιά στο οποίο καταλήγουμε ως μέσο όρο από όσα ακούσαμε από όλους, φαίνεται ότι θα είναι κάπου έως 8%-10%, αν τα πράγματα συνεχίσουν έτσι όπως είναι.

Σαφέστατα, η απίστευτη δυναμική που υπήρχε πριν τον Δεκέμβριο, εξανεμίστηκε, όμως η τάση είναι σταθερή και τα στοιχεία, προς το παρόν, δείχνουν καλύτερη πορεία από το αντίστοιχο διάστημα πέρυσι και πολύ καλύτερη των ανταγωνιστών. Τάση που φαίνεται να υποβοηθά και η γενικότερη κατάσταση στη γεωγραφική γειτονιά μας.

Ωστόσο, για να αρχίσουμε και τη σειρά των «αλλά», υπάρχει και η αίσθηση – άλλοι την εκφράζουν άλλοι όχι - πως όλο αυτό το σκηνικό κρέμεται από μία κλωστή. Πολιτικής ύφανσης, δε.

Τόσο κυνικά και τόσο ωμά. Και όπως μας είπε ένας έμπειρος Γερμανός δημοσιογράφος, «μην ψάχνετε τις ανησυχίες σας στη Γερμανία, οι ανησυχίες σας πρέπει να είναι στο τι γίνεται και τι κάνετε στην Ελλάδα».

Πολιτικές εξελίξεις και τουρισμός, θυμίζουν λίγο το παράδοξο του Ζήνωνος. Κανονικά ο λαγός δεν θα μπορούσε να φθάσει ποτέ και να ξεπεράσει τη χελώνα. Ευτυχώς ή διστυχώς, ο τουρισμός κινείται αυτόνομα και αυτόματα, και πάντα καταφέρνει να ξεπερνά τη χελώνα, απλά επειδή κινείται σε παράλληλο δρόμο. Όταν όμως η χελώνα, δηλαδή, η πολιτική και οι πολιτικοί, διασταυρώνει τον δρόμο της με εκείνον του λαγού, ή θα του βάλει τρικλοποδιά ή θα τον κάνει να τρέξει πιο γρήγορα.

Αυτό που αποδεικνύει η φετινή ITB είναι ότι ο τουρισμός και η Ελλάδα ως τουριστικός προορισμός μπορεί να ξεπερνά διάφορες καταστάσεις και να εμφανίζει μεγάλες αντοχές, ακόμα και σε συνθήκες κρίσης ή προβληματικών εξελίξεων. Η διαφαινόμενη αύξηση φέτος από τη Γερμανία, αυτό δείχνει. Αντοχή και διαφορετική αντίληψη ή διαχείριση των καταστάσεων.

Δεν γίνεται, όμως, να μην επηρεάζεται καθόλου από τη γενικότερη κατάσταση στη χώρα μας και τις οικονομικο-κοινωνικές συνθήκες του λαού μας.

Σε κάθε περίπτωση, οι περισσότεροι επιστρέφουν με χαμόγελα από το Βερολίνο. Και ελπίδα όλων μας είναι ότι δεν θα παγώσουν τα χαμόγελα αυτά το επόμενο κρίσιμο και καθοριστικό δίμηνο.
Αυτά ως προς το μείζον ζήτημα περί κλίματος και πολιτικής. Το οποίο αναλώνει και καταναλώνει το μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεών μας. 
Αυτό που προσωπικά μας ενοχλεί χρόνια τώρα, είναι αυτή η μονοδιάστατη προσήλωση των περισσότερων προορισμών και επιχειρήσεων στις σχέσεις με τους Tour Operators. Ναι, ναι, ξέρουμε, αυτή είναι η πραγματικότητα και η μοίρα, εν πολλοίς, του ελληνικού τουρισμού. Δεν το συζητάμε. Αλλά ακόμα και έτσι, μας στενοχωρεί πάντα το γεγονός ότι σε μία έκθεση όπου επί τρεις μέρες παρουσιάζεται και αναλύεται ό,τι πιο καινούριο, "φρέσκο" και πρωτοποριακό υπάρχει σε παγκόσμιο επίπεδο, σε όλες τις βαθμίδες της τουριστικής αγοράς και σε όλα τα μεγέθη προορισμών και επιχειρήσεων, ελάχιστοι, μετρημένοι στα δάκτυλα, είναι οι Έλληνες επαγγελματίες που τα παρακολουθούν.
Η αναζήτηση της γνώσης που μπορεί να σε κάνει καλύτερο και ισχυρότερο, υστερεί θεαματικά έναντι της αναζήτησης για το... photo opportunity και της επανάπαυσης στα συμβατικά δεδομένα και πρακτικές.  
Αλλά αυτό είναι δικό μας κόλλημα.