Δεν ασχολείται κανείς; Δεν ντρέπεται κανείς;

Eίναι ασύλληπτο αυτό που συμβαίνει με τους μετανάστες! Από όποια πλευρά και αν το δει κανείς, ανθρωπιστική, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κοινωνική, πολιτική. Πάνω από 2.000 μετανάστες έχουν φθάσει στην Αθήνα από το Σάββατο και κανείς δεν ξέρει που πάνε, που μένουν, με ποιους μιλούν, πως σχεδιάζουν να φύγουν για...

...άλλες χώρες της Ευρώπης και πως. Ηλικιωμένοι, γυναίκες, παιδιά, οικογένειες ολόκληρες.

Η μαζική προώθησή τους από τα νησιά όπου συγκεντρώνονται πρώτα, γίνεται χωρίς καμία οργάνωση, κανένα σχέδιο, κανέναν έλεγχο, όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι αφημένοι να κινηθούν όπως μπορούν και νομίζουν. Και το κυριότερο, βρίσκεται σε εξέλιξη ένα πρωτοφανές «παζάρι» με «διακινητές» ή άτομα που δουλεύουν για αυτούς τους «διακινητές», για το πως θα προωθηθούν στις χώρες της Ευρώπης που θέλουν να φθάσουν και να ζητήσουν πολιτικό άσυλο ή ό,τιδήποτε άλλο. Και σε κάθε περίπτωση, οι αριθμοί αυτών που καταφέρνουν να φύγουν προς άλλες χώρες, είναι συντριπτικά μικρότεροι των αριθμών που συνωστίζονται στο κέντρο της πόλης.

Αν μη τι άλλο, μιλάμε δηλαδή για ένα κατάπτυστο εμπόριο ψυχών, στην καρδιά της Αθήνας, με την ανοχή, αδυναμία ή και αδιαφορία του κράτους. Οι υπηρεσίες του Δήμου Αθηναίων έχουν «γονατίσει» και εξαντλήσει κάθε δυνατότητα διαχείρισης της κατάστασης, οι ροές φαίνεται ότι συνεχίζονται σε καθημερινή βάση και σύντομα, αν όχι ήδη, η όλη κατάσταση θα είναι παντελώς εκτός ελέγχου.

Προς το παρόν, δε, το μόνο που ακούει κανείς από τα χείλη των αρμοδίων είναι ρητορικές του τύπου «πρέπει να γίνει το τάδε» και «εξετάζεται το δείνα» και να μην θυμήσουμε εκείνο το «λιάζονται»...

Είναι τόσο εκκωφαντική η έλλειψη μίας στρατηγικής, κάποιου σχεδίου δράσης και μέτρων για το μείζον αυτό ζήτημα, που πραγματικά απορεί κανείς αν ασχολείται καθόλου κανείς τους ή αν έχουν μείνει απλοί παρατηρητές του τι συμβαίνει!