Μοιάζει πρωταπριλιάτικο, όλο αυτό που συμβαίνει με το Φεστιβάλ Αθηνών, αλλά δεν είναι. Στη γνωστή μας κατηγορία ελληνικός κρατικός σουρεαλισμός κατατάσσεται. Δεν χρειάζεται καν να μπει κανείς στην ουσία του ύφους, χαρακτήρα και ήθους του φετινού προγράμματος. Πριν φθάσει εκεί...
...διαπιστώνει ότι μάλλον τον έχει
προλάβει ένα γαϊτανάκι τραγικών καθυστερήσεων, προχειρότητας, αδιαφορίας, ωχαδερφισμού, εμπνεύσεων και πειραματισμών...
αλλούτερων και φυσικά, πάνω από όλα, η παντελής έλλειψη του ελληνικού στοιχείου.
Της «καρδιάς», δηλαδή, της
πεμπτουσίας αυτού που μέχρι τώρα ξέραμε ότι είναι ή ότι πρέπει να είναι το
Φεστιβάλ Αθηνών.
Τα υπόλοιπα και περισσότερα και
πιο εξειδικευμένα, εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου