Εκθέσεις: Η κουβέντα για "Εθνικό" Περίπτερο και η εμπειρία της MITT...

Το τελευταίο διάστημα είχαμε κάποιες πληροφορίες ότι έχει ξαναμπεί στη βάσανο μίας συζήτησης και "διαβούλευσης", το ζήτημα των ελληνικών περιπτέρων στις μεγάλες διεθνείς εκθέσεις, πρωτίστως αυτές με αντικείμενο τον Τουρισμό. Και φαίνεται ότι έχουν βάση αυτές οι πληροφορίες αν και από όσα...

...πρόσθετα μάθαμε - από πολύ αρμόδια και υψηλόβαθμη πηγή – υπάρχει όντως μία μάλλον προχωρημένη συζήτηση για τον σχεδιασμό και τη δημιουργία ενός τύπου «εθνικού» περιπτέρου, που θα προσαρμόζεται στις ανάγκες προβολής και παρουσίασης κάθε τομέα, ή και σε συνδυασμό αυτών.

Στον Τουρισμό, όπως γνωρίζετε όσοι είστε κάποια χρόνια στα πράγματα, έχουμε ζήσει αρκετούς πόνους, πολλούς καημούς αλλά και κάποιες καλές στιγμές με το θέμα των περιπτέρων του ΕΟΤ.

Εδώ πρέπει να θυμίσουμε ότι το 2013, λίγα χρόνια μετά το concept των «κύβων”, αποφασίστηκε η υιοθέτηση, εκ νέου, ενιαίου σχεδίου και ύφους για τα περίπτερα του ΕΟΤ, σε όλες τις εκθέσεις που θα συμμετείχε, για τουλάχιστον μία τριετία. Έτσι δημιουργήθηκαν τα περίπτερα με τα λευκά «περιστύλια» και τους μεγάλους ενιαίους όγκους γαλάζιου, που θύμιζαν έντονα, μεν, Ελλάδα και αρχαιοελληνική αρχιτεκτονική, αλλά είχαν μία βασική «αδυναμία» - αυτήν που εμείς αποκαλούμε «σοβιετικού τύπου» -: στις τελευταίες εκδοχές τους, τουλάχιστον, δεν επέτρεπαν την προβολή και διακριτή παρουσία της διαφορετικής «ταυτότητας» των μεγάλων ελληνικών προορισμών και τουριστικών περιοχών.

Αυτός δεν ήταν απόλυτα χωροταξικός και αρχιτεκτονικός περιορισμός. Ήταν κάπως σαν «ντιρεκτίβα» εφαρμογής του concept. Και τελικά, ήταν αυτός ο περιορισμός που ώθησε και άλλους προορισμούς και περιφέρειες –π.χ. Κρήτη, Δωδεκάνησα, Κυκλάδες κ.λπ.- να ακολουθήσουν την από παλαιότερα πεπατημένη της Ρόδου, βγαίνοντας εκτός του περιπτέρου του ΕΟΤ, με δικά τους stands, κατά προτίμηση περιμετρικά ή δορυφορικά του ελληνικού χώρου.

Η αρχή της «επανένταξης», με Κρήτη

Τώρα, στην έκθεση της Μόσχας, είδαμε την πρώτη προσπάθεια να «σπάσει» αυτή η «ντιρεκτίβα». Η Περιφέρεια Κρήτης ενσωματώθηκε στο κεντρικό περίπτερο του ΕΟΤ, αντί να είναι μόνη της παραδίπλα, με διακριτά κατασκευαστικά στοιχεία, όμως και ουσιαστικά καταλαμβάνοντας μία ολόκληρη γωνία του περιπτέρου του ΕΟΤ και προσαρμόζοντάς την στα δικά της εικαστικά στοιχεία. 

Το «πείραμα» αυτό, αποδείχθηκε απόλυτα επιτυχημένο, καθώς η ξεχωριστή γωνιά της Κρήτης επωφελήθηκε από τη δυναμική ροών των πολλών επισκεπτών του περιπτέρου και προσέλκυσε έντονο ενδιαφέρον.

Επιπρόσθετα, το αυστηρά λιτό σκηνικό του υπόλοιπου ελληνικού περιπτέρου, εμπλουτίστηκε με αρκετές κατασκευαστικές παρεμβάσεις και «λεπτομέρειες», όπως περισσότερες οθόνες, συνδετικές πινακίδες μεταξύ των όγκων και διαφορετική διαρρύθμιση των εσωτερικών χώρων, δίνοντας μία λίγο πιο «ενδιαφέρουσα» οπτική.

Η... μοναξιά του Ν. Αιγαίου

Αντιθέτως, το αναμφίβολα μεγαλοπρεπές και εντυπωσιακό περίπτερο της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου,  η οποία κατέβαλε (για την ακρίβεια, θα καταβάλει, γιατί αρχικά το «δανείστηκε» από τον ΕΟΤ) ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό, θα λέγαμε ότι δεν πέτυχε πλήρως στην εκθεσιακή αποστολή του, σχεδόν καθ’ όλη της διάρκεια της έκθεσης, ήταν σχεδόν κενό, τόσο από επισκέπτες αλλά όσο και από προσωπικό(!), τουλάχιστον στα μισά booths του.

Το χώριζε μόνον ένας διάδρομος από το περίπτερο του ΕΟΤ, αλλά η διαφορά στην επισκεψιμότητα ήταν... χαοτική. Ατυχής συγκυρία, κακός σχεδιασμός, αστοχία ή συνδυασμός όλων αυτών; Δεν έχουμε καταλήξει. Πιθανόν ένας λόγος να ήταν ότι δεν υπήρχε κάποια άμεση οπτική ή εικαστική διασύνδεση με «Ελλάδα», σε επίπεδο χρωμάτων και λογοτύπων, επομένως δεν γινόταν η απαραίτητη "σύνδεση" στο μυαλό του επισκέπτη, ή πολύ πιο απλά, ότι το Aegean Islands, δεν προσέλκυσε την προσοχή των επισκεπτών στον προσδοκώμενο βαθμό.

Πάντως, βραβεύθηκε από τους διοργανωτές με το βραβείο «Πρωτοεμφανιζόμενου» εκθέτη.

Τέλος πάντων. Δεν ξέρουμε τι θα προκύψει γενικώς από αυτήν την απροσδιορίστου χρόνου και τόπου «διαβούλευση» για «εθνικό περίπτερο», αν και όποτε ολοκληρωθεί τελικά.

Σίγουρα, όμως, μας άρεσε αυτή η μικρή... «επανάσταση» και η άποψή μας είναι πως αν δεν πάμε σε μία νέα διαδικασία σχεδιασμού εξ αρχής των περιπτέρων, καλό θα ήταν να επεκταθεί και να ενισχυθεί, κυρίως σε επίπεδο Περιφερειών και μεγάλων προορισμών. 

ΥΓ. Για να θυμίσουμε και την προϊστορία, εδώ και εδώ