"Κόκκινα δάνεια": Εξαντλούνται τα περιθώρια, κλιμακώνεται η αγωνία...

Πολλά και σοβαρά είναι τα ανοικτά μέτωπα που επικρέμανται πάνω από τον τουρισμό αυτό το διάστημα και φυσικά, μεταξύ αυτών, κανείς δεν ξεχνάει το θέμα των κόκκινων δανείων και της τύχης τους. Θέμα που «καίει» πραγματικά μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων κυρίως ξενοδοχειακών και μάλιστα ορισμένων εκ των μεγαλύτερων της αγοράς. Είναι εύλογο, επομένως, ότι...

...κάθε σχετική πληροφορία ή φημολογία στέλνει ρίγη νευρικών κρίσεων στους ενδιαφερόμενους επιχειρηματίες, που αγωνιούν και προσπαθούν να μάθουν κάτι παραπάμω για τον τρόπο που θα διαχειριστούν οι Τράπεζες τα κόκκινα δάνεια και τις συσσωρευμένες δανειακές υποχρεώσεις των επιχειρήσεων.

Ένς πρόσθετος λόγος που τροφοδοτεί αυτήν την αγωνία, είναι ότι μεταξύ των επιχειρήσεων των άλλων κλάδεων που βρίσκονται σε αντίστοιχη ή παρόμοια μοίρα, τα ξενοδοχεία συγκεντρώνουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τους «παίκτες» του εξωτερικού.

Σε αυτό το σκηνικό, λοιπόν, κάποιες πληροφορίες που κυκλοφόρησαν τις τελευταίες μέρες σε σχετικά κλειστούς κύκλους, έχουν πυροδοτήσει ένα τέτοιο κύμα αγωνίας. Οι πληροφορίες αφορούν το πολύ κοντινό μέλλον του ιδιοκτησιακού-μετοχικού, ας το πούμε έτσι, καθεστώτος μίας από τις μεγάλες μας Τράπεζες - έχουν να κάνει με κάποιες "επιθετικές" κινήσεις που φέρεται να εκδηλώνονται -  η οποία έχει την ιδιαιτερότητα να έχει στο χαρτοφυλάκιό της πολλά και μεγάλα - ίσως μερικά από τα μεγαλύτερα – δάνεια ξενοδοχειακών επιχειρήσεων.

Κάτι πιο συγκεκριμένο, δεν έχει προκύψει, τουλάχιστον όχι που να είναι σε γνώση ημών των υπόλοιπων κοινών θνητών. Είναι βέβαιο, φυσικά, ότι αν προχωρήσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, θα... βουήξει ο τόπος, επομένως ίσως υπάρξουν και κάποιες «προειδοποιητικές» κρούσεις κωδώνων...

Σε κάθε περίπτωση, σε προσκήνιο και σε παρασκήνιο, δίνονται μεγάλες μάχες, στην επικείμενη διαχείριση και αναδιάρθρωση, να επικρατήσει η πρακτική της αναζήτησης νέων στρατηγικών επενδυτών και τρόπον τινά... «σωτήρων» της κατάστασης, έναντι της πιο «εύκολης», αλλά κατά πολλούς ολέθριας, λύσης του να καταλήξουμε στο να αλλάξουν χέρια οι επιχειρήσεις, μέσω πώλησης των δανείων σε πιο επιθετικούς και αδιάφορους για την πραγματική κατάσταση της επιχείρησης, ενδιαφερόμενους.

Δηλαδή, για αυτό που, τουλάχιστον δύο χρόνια τώρα, φωνάζουν και προειδοποιούν σημαίνοντες παράγοντες της ελληνικής Ξενοδοχίας. Τον κίνδυνο αφελληνισμού του ξενοδοχειακού κλάδου.