Η σιωπή θρέφει τα... καλάμια

Ναι, το πήραμε απόφαση, κάναμε ένα φρεσκαρισματάκι φθινοπωρινό, βρήκαμε και ένα ωραίο θεματάκι και επιχειρούμε «καμπάκ», όπως λέει και η αοιδός. Θέλαμε να δούμε και αν έχει απομείνει κανείς να μας διαβάζει ακόμα και προς έκπληξή μας...

..αφενός μεν, σας βρήκαμε πολύ... «ζωηρούς» από χθες το βράδυ, αφετέρου δε, ψάχνοντας τα στατιστικά των τελευταίων εβδομάδων, είδαμε ότι κάποιοι από εσάς, επιμένετε και μπαίνετε σχεδόν κάθε μέρα περιμένοντας μας να ξυπνήσουμε, προφανώς.

Αυτό το επίμονο ενδιαφέρον δεν μπορούμε να το αγνοήσουμε.

Ένας άλλος λόγος που επιστρέφουμε, είναι ότι τα καλάμια που έχουν καβαλήσει ορισμένα προσώπα σε θέσεις κλειδιά στο σύστημα, φθάνουν πια μέχρι τις γραμμές των τρόλεϊ!

Εντάξει η προπαγάνδα, οκ και η διαστρέβλωση της πραγματικότητας, στο παιχνίδι είναι αυτά, τα ξέρουμε και τα ζούμε και τα σχολιάζουμε χρόνια τώρα.

Αλλά όταν η έπαρση ξεδιπλώνεται βαρύγδουπα και ανερυθρίαστα, μπροστά σε αυτούς που ματώνουν για να στέκεται όρθιος ο τομέας και έμμεσα δικαιολογούν και την ύπαρξή τους, ε, δεν παλεύεται.

Τουλάχιστον για εμάς. Το τι κάνουν ή δεν κάνουν και τι «καταπίνουν» άλλοι, δικό τους θέμα και λογαριασμός. Αλλά όταν κανείς δεν σχολιάζει και δεν απαντάει, μας τη δίνει περισσότερο.

Πάμε, πάλι, λοιπόν...