Πολύ ωραίο το ρεπορτάζ και εξίσου ωραία αυτή η ιστορία του “Μέντωρ”, του πλοίου με το οποίο ο άρπαγας Λόρδος Ελγιν μετέφερε εις τας Λόνδρας τα περισσότερα από τα γλυπτά του Παρθενώνα, τους συμβολισμούς για “μήνιν εκ θεών”...
...ως προς το ναυάγιο στο Ταίναρο και άλλα τινά συναρπαστικά και συγκινητικά που διαβάσαμε στην “Ελευθεροτυπία” εδώ .
Δύο σχόλια μας ήρθαν αυθορμήτως.
Πρώτον φανταστείτε να είχε η Ελλάδα μας, από τότε που το συζητούν και το ξανασυζητούν οι εκάστοτε πολιτικοί μας ταγοί ένα ευέλικτο και οραματικό θεσμικό πλαίσιο για τα χιλιάδες υποθαλάσια σημεία ενδιαφέροντος από τα οποία βρίθουν οι βυθοί μας.
Φανταστείτε, δηλαδή, εν προκειμένω, τι ενδιαφέρον και τι αντίκτυπο θα είχε η τουριστική αξιοποίηση του ναυαγίου του “Μέντωρ”, σε διεθνές επίπεδο. Και δεν εννοούμε “ορδές” τουριστών που να σπεύδουν να καταδυθούν εκεί, εννοούμε αξιοποίηση οργανωμένα, ελεγχόμενα και μελετημένα. Αλλά αξιοποίηση.
Αλλά όχι, εμείς, εκεί! Ακόμα, ύστερα από δυο δεκαετίες τουλάχιστον, παλεύουμε να ολοκληρώσουμε ένα σοβαρό πλαίσιο για τον καταδυτικό τουρισμό. Και όπου πάει να φανεί λίγο φως, αρχίζει, ξανά, η γραφειοκρατία...
Δεύτερον, δηλαδή, έπρεπε να περιμένουμε το ομογενειακό εκ Αυστραλίας Ίδρυμα Kytherian Research Group για να χρηματοδοτηθεί μία τέτοια έρευνα, όπως καταλήγει το δημοσίευμα;
Είμαστε σοβαροί;
Ειδικά αυτήν την περίοδο που αν μπει κανείς στο διαύγεια του ΥΠΠΟΤ βλέπει αμέτρητες επιχορηγήσεις προς πάσης φύσεως σωματεία και σωματειάκια και πολιτιστικούς και άλλους συλλόγους, δεν μπορούσε να βρεθεί ένα κονδύλι για μία τέτοια έρευνα;
Ο Έλγιν μπορεί να ψιλοπλήρωσε για τις λεηλασίες του προκαλώντας, ίσως μήνιν εκ θεών, αλλά και εμείς τελικά, άξιοι της μοίρας μας είμαστε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου