Η "μουσική της ζωής", είναι Ελλάδα! Απλά πράγματα...

Αρχίζει και κυκλοφορεί σχεδόν παντού στο internet, μπορεί να το έχετε δει, ήδη, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να μην αναρτηθεί και σε αυτό εδώ το blog. Σεβαστές οι γνώμες και οι απόψεις διαφόρων ειδικών, επαιόντων, άντε έως ένα σημείο (τόσο δα, βέβαια...) και  κάποιων νεόκοπων καινοφανών πολιτικών που αποφάνθηκαν...

...ότι το μοντέλο του “Ζορμπά” κάνει πλεον ζημιά στον ελληνικό τουρισμό και θα πρέπει να το βάλουμε στην άκρη, ή κάπως έτσι.

Δεν κολλάμε να παραδεχθούμε ότι και από τους τρεις που το ειδαμε μαζί, όλοι ανατριχιάσαμε, κάποιες στιγμές. 

Ανατριχιάσαμε, η πλάτη μας, ο αυχένας μας, τα χέρια μας. Κοιταζόμασταν με ηλίθια χαμόγελα και σιγά- σιγά μπαίναμε στον ρυθμό, ανεπαίσθητα, παρακολουθώντας τις κινήσεις.

Το έχουν αυτές οι νότες και οι μελωδίες, βρε παιδιά, τι να λέμε τώρα. 

Είναι φοβερό αυτό που προκαλούν όπου και αν ακούγονται. Από ένας... τριακόσιοι γίνανε, από το πουθενά, όλων των ηλικιών, όλων των φυλών. 

Σε ποιο μέρος του κόσμου να γίνει το ίδιο και να μην μαζευτεί τόσος και περισσότερος κόσμος, ε;

Οκτώ λεπτά είναι, αλλά αξίζει κάθε δευτερόλεπτο! Ακόμα και αυτό με τα πιάτα, δεν μας χάλασε, γιατί τα... μάζεψαν στο τέλος.
 

Ψάξαμε και βρήκαμε και μία ανάρτηση που είχαμε κάνει παλιότερα με αφορμή τον Κουίν, με σπάνιο βιντεάκι που χορεύει τον Ζορμπά με τον Θεοδωράκη να διευθύνει! Άλλος χαμός εκεί, τότε ...