Lobby {lob~by}:
1. A hall, foyer or waiting room at or near the entrance to a building such as a hotel or a theater.
2. A public room next to the assembly chamber of a legislative body.
3. A group of persons engaged in trying to influence legislators or other public officials in favor of a specific cause.

Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2014

Της Ημέρας: Ε ρε και να έψαχνε κανείς σοβαρά και βαθιά τα... πέτρινα χρονικά του "αγροτουρισμού"

Αγαπητό μου lobby,

καλή χρονιά και καλά γραψίματα! Επανέκαμψα και μειδιώ με τη νέα “περιπέτεια” του ανεπανάληπτου Μισέλ. Μειδιώ, όχι για το τι έκανε με την κοινοτική επιδότηση, αλλά για το όλο θέμα που ανακάλυψαν τα media. Γιατί, μεταξύ μας τώρα, τα όργια και οι λαμογιές που έγιναν στις πρώτες φάσεις…


…των κοινοτικών επδοτήσεων για τη δημιουργία αγροτουριστικών καταλυμάτων, εκεί στα τέλη της δεκαετίας του 80 και τη δεκαετία του ΄90, και ειδικά με τα Leader και τα άλλα προγράμματα, μπορεί και να γεμίζουν ένα δωμάτιο με φακέλους.
Το πόσα εκατομμύρια, αντί να γίνουν αγροτουριστικά καταλύματα και ξενώνες, καταλήξανε ιδιωτικές οικίες, σαλέ και… παραδοσιακές βίλες, δεν πιστεύω ότι θα το μάθουμε ποτέ ακριβώς. Αλλά αυτό εξηγεί και εν μέρει, γιατί η υπόθεση του αγροτουρισμού “κάηκε” από πολύ νωρίς, δυσκολεύοντας όσους ήθελαν πραγματικά να κάνουν κάτι σωστό, δημιουργώντας μία βάση καλών και ποιοτικών καταλυμάτων και γιατί όσοι ασχολούνται σοβαρά, πασχίζουν χρόνια τώρα να επαναφέρουν την εξαιρετική αυτή μορφή τουρισμού, σε σωστή βάση.
Μακάρι να ξεκίναγε κάποιος μία μεγάλη, σοβαρή και βαθιά έρευνα σε αυτό το θέμα. Και ας πάει είκοσι- τριάντα χρόνια πίσω. Μακάρι να μην “ξεχαστεί” σε λίγες μέρες, όπως τόσες και τόσες άλλες αποκαλύψεις, που ξεμπροστιάζουν συγκεκριμένα πρόσωπα, αλλά περνάνε ξώφαλτσα από την ουσία. 
Καλός, λοιπόν, ο Μισέλ, αλλά πάλι τα media μας, πιάνουν ένα πολύ σοβαρό θέμα, πρόσκαιρα και ευκαιριακά επειδή απλά στοχοποιήθηκε ένας πολιτικός που αποδεικνύεται σαχλαμάρας.
Από την άλλη μεριά, αναθεώρησα για τον Λιάπη. Νομίζω ότι ο άνθρωπος μας αποκαλύπτει ένα “μοντέλο” γόνου μεγαλοαστού που συνδυάζει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά στοιχεία του κλασικού τύπου νεοέλληνα κοινωνικού απατεωνάκου, που κινούμενος εντός ή εκτός εξουσίας, σκαρφίζεται διάφορα για να κάνει το κομμάτι του. Και που μέχρι πριν από μερικά χρόνια, τη συμπεριφορά αυτή, επιβράβευε μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας, ως “μαγκιά” και “παράδειγμα”.
Με απλά λόγια, ο Λιάπης για μένα, είναι το πρώτο τέτοιο “υβρίδιο” που πιάστηκε στα πράσα. Και φυσικά, τώρα, στο πρόσωπό του, εξευτελίζεται και διαπομπεύεται όλο το είδος του.
Τι να πει κανείς, "C'est la vie”, όπως έλεγε και ένα παλιό σλόγκαν του ΕΟΤ…
Με αγάπη (βουκολική)

angel

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου