Ξενοδόχοι Μαγνησίας: Δέκα και μία "ενστάσεις" για το νέο Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο

Γενικεύσεις, ανισότητες, αντιμετώπιση γεωγραφικών περιοχών εντελώς διαφορετικών γεωγραφικών και πολεοδομικών χαρακτηριστικά με ίδιους όρους και άλλα εν δυνάμει προβληματικές διατάξεις εντοπίζει στο σχέδιο για το νέο Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού η Ένωση Ξενοδόχων Μαγνησίας. Μαζί με πολλές άλλες παρατηρήσεις που…

…αν μπορούμε να τις συμπυκνώσουμε σε ένα βασικό συμπέρασμα, προειδοποιούν για οικονομικό και αναπτυξιακό αποκλεισμό της περιοχής τους.

Τα ένδεκα βασικά σημεία-ενστάσεις της Ενωσης είναι τα εξής: 

1. Το νομοσχέδιο δεν έχει θεσμοθετήσει την φέρουσα τουριστική ικανότητα με αντικειμενικά κριτήρια για όλη την Ελλάδα. Τούτο έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργεί περαιτέρω ανάπτυξη σε ήδη κορεσμένες τουριστικά περιοχές και να παγώνει την ανάπτυξη σε αξιόλογες περιοχές οι οποίες υστερούν τουριστικά, όπως είναι πολλοί παραδοσιακοί οικισμοί οι οποίοι προστατεύονται από ειδικά Π.Δ. που το ίδιο το Υπουργείο θεσμοθέτησε.
2. Το νομοσχέδιο με επιπολαιότητα «τσουβαλιάζει» στο άρθρο 04 στην Δ.1. Ι ομάδα νησιά με τόσο διαφορετικό γεωμορφολογικό, φυσικό και οικιστικό περιβάλλον. Ποιά είναι τα κοινά χαρακτηριστικά π.χ. μεταξύ της Ζακύνθου με την Ικαρία, της Μυκόνου με τα Κύθηρα και την Άνδρο κ. λ. π. Πώς μπόρεσε, επίσης, ο μελετητής να βάλει στο ίδιο  άρθρο 04 στην ομάδα Δ.2. όλα τα παράλια της βόρειας Κρήτης (όπου σε ορισμένες περιοχές υπάρχει βιομηχανοποίηση του τουριστικού προϊόντος με πυκνή και υψηλή δόμηση) με τα παράλια της νότιας Κρήτης (όπου συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο), μαζί με τα παράλια της Εύβοιας και με πάρα πολλά παράλια της ενδοχώρας;
3. Ακόμη χειρότερα, στο άρθρο 04 Ι στο νομοσχέδιο εντάσσονται, σκανδαλωδώς, στην ίδια κατηγορία τουριστικής ανάπτυξης τα παραλιακά χωριά του Πηλίου μαζί με τα Ζαγοροχώρια, την Μάνη και τις καστροπόλεις της Χίου. Ειδικά για το Πήλιο, ενημερώνουμε τον νομοθέτη ότι το ίδιο το Υπουργείο, αναγνωρίζοντας την διαφορετικότητα μεταξύ των παραλιακών Πηλιορείτικων οικισμών και των οικισμών του υπόλοιπου Πηλιορείτικου όγκου, διαφοροποίησε εδώ και πολλά χρόνια τους όρους δόμησης με τα ήδη ισχύοντα ειδικά Π.Δ. Η μέχρι τώρα εφαρμογή των ισχυόντων Π.Δ. με τους περιοριστικούς για την δόμηση όρους (όπως περιορισμός της κάλυψης, διάσπαση του όγκου, περιορισμός λόγω οδικών κόμβων, αλλά και ο υφιστάμενος κατακερματισμός της γης κ. λ. π.) απέτρεψαν την δημιουργία νέων ξενοδοχείων εδώ και δέκα πέντε χρόνια. 
4. Αλήθεια, δεν γνωρίζουν οι αρμόδιοι του Υπουργείου ότι στους παραλιακούς οικισμούς του Πηλίου υπάρχει ήδη και δραστηριοποιείται στον τουριστικό τομέα ένας πολύ μεγάλος πληθυσμός μόνιμων κατοίκων, οι οποίοι καταδικάζονται σε οικονομική συρρίκνωση και, μοιραία, σε οικονομικό θάνατο από αυτό το νομοσχέδιο - ταφόπλακα για τους παραλιακούς οικισμούς του Πηλίου δεδομένου ότι δεν έχουν πόρους από άλλες οικονομικές δραστηριότητες; Ποιά συμφέροντα προωθούνται, όταν ισχύουν δύο μέτρα και δύο σταθμά; Θα μπορούσε, για παράδειγμα, με την ίδια «ευαισθησία», να συμπεριληφθεί στην ίδια κατηγορία προστατευμένης περιοχής με τους παραλιακούς οικισμούς του Πηλίου και η Μύκονος μαζί με πολλούς άλλους Κυκλαδίτικους παραλιακούς οικισμούς!
5. Με ποιά χωροταξική λογική το Υπουργείο απαγορεύει την εγκατάσταση νέων μικρών ξενοδοχείων και την αναβάθμιση των παλαιών σε όλη την παραλιακή ζώνη του Πηλίου, αφού σε πάρα πολλά παραλιακά χωριά του Πηλίου δεν υπάρχει ούτε μία τουαλέτα για ΑΜΕΑ αλλά  πληθώρα ενοικιαζομένων δωματίων χωρίς κοινόχρηστους χώρους, χαμηλών προδιαγραφών και παροχών και, επίσης, μια πληθώρα σπιτιών που ενοικιάζονται παράνομα; Αυτή η απαγόρευση σαφώς οδηγεί σε μεθοδευμένη υποβάθμιση του τουρισμού σε όλα τα Πηλιορείτικα παράλια. Γι’ αυτό απαιτούμε το Υπουργείο να σεβαστεί το Ειδικό Π.Δ., το οποίο ουσιαστικά χωροθετεί το Πήλιο σε τρεις ομάδες.    
6.  Στο νομοσχέδιο δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν ότι σε όλο τον ελληνικό παράκτιο χώρο έχουν ήδη αναπτυχθεί πάρα πολλές δραστηριότητες συνδεδεμένες με τον τουρισμό και την θάλασσα που λειτουργούν αρμονικά με το φυσικό και οικιστικό περιβάλλον και συμβάλλουν σημαντικά στην ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας, όπως π.χ. στα παράλια του Πηλίου και στον υπόλοιπο Παγασητικό κόλπο, στον Ευβοϊκό κόλπο και αλλού. Γι’ αυτό τον λόγο θεωρούμε απαράδεκτο από τον θαλάσσιο τουρισμό να απουσιάζει παντελώς ο Παγασητικός και ο Ευβοϊκός κόλπος (Γ2.α). 
7.  Το νομοσχέδιο δεν πρέπει να αποκλείει καμία περιοχή όλου του ελληνικού παράκτιου χώρου από την ανάπτυξη οποιασδήποτε μορφής θαλάσσιου τουρισμού, αλλά και από όλη την ελληνική επικράτεια  οποιασδήποτε μορφής εναλλακτικού τουρισμού. Καθημερινά προστίθενται νέες μορφές και νέες απαιτήσεις εναλλακτικού τουρισμού σε περιοχές που μέχρι πρότινος δεν παρουσίαζαν κανένα τουριστικό ενδιαφέρον και που είναι αδύνατον να προβλεφθούν και να περιχαρακωθούν στο νομοσχέδιο αυτό. Πρέπει να εξαιρούνται, ασφαλώς, περιοχές εμπορικών, βιομηχανικών και αστικών λιμένων, περιοχές αρμοδιότητας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, αρχαιολογικοί χώροι, εθνικοί δρυμοί, καθώς και περιοχές κοντά στα σύνορά μας. 
8.  Δεν πρέπει σε κανένα μέρος της ελληνικής επικράτειας να αποκλείονται επεκτάσεις και αναβαθμίσεις των υφισταμένων ξενοδοχείων σε κατηγορίες 4 και 5 αστέρων. Επίσης, σε όλους τους οικισμούς της Ελλάδος, παραδοσιακούς ή μη, πρέπει να επιτρέπονται μικρά ξενοδοχεία 4 και 5 αστέρων. Τα παραπάνω είναι τα πλέον απαραίτητα μέτρα, ώστε να αναβαθμιστούν ισόρροπα οι ξενοδοχειακές υποδομές της χώρας μας.
9.  Κρίνεται ότι η ζώνη των 350 μέτρων στον παράκτιο χώρο είναι ελάχιστη για τουριστικές δραστηριότητες. Η ζώνη αυτή πρέπει να έχει πλάτος τουλάχιστον 1 χιλιομέτρου και μετά να ακολουθεί μία ζώνη πλάτους 500 μέτρων με τις ίδιες δραστηριότητες όπως και στην παράκτια ζώνη του 1 χιλιομέτρου, αλλά με ηπιότερη δόμηση.
10.  Μας προξενεί δέος η μεθόδευση να προστεθεί εμβαλλωματικά προσφάτως παράρτημα που ενσωματώθηκε στο σχέδιο νόμου και το οποίο προωθεί την στασιμότητα κάποιων περιοχών που τις καταδικάζει σε μιζέρια, ενώ, αντιθέτως, προωθεί την περαιτέρω ανάπτυξη και αναβάθμιση άλλων ήδη ανεπτυγμένων και κορεσμένων περιοχών. Με τον τρόπο αυτό όχι μόνον δεν υπάρχει ισόρροπη τουριστική ανάπτυξη στην Ελλάδα, αλλά και περαιτέρω  βιομηχανοποίηση του τουρισμού κατά τα πρότυπα του περασμένου αιώνα.
11.  Όσον αφορά το άρθρο 12, πρέπει να ληφθεί μέριμνα, ώστε επενδύσεις για τις οποίες έχουν υποβληθεί αιτήσεις καταλληλότητας πριν από την ημερομηνία δημοσίευσης του Χωροταξικού Νομοσχεδίου να αδειοδοτούνται με τις προϊσχύουσες διατάξεις. Επίσης,  οι αναθεωρήσεις και τροποποιήσεις σχεδίων εν εξελίξει έργων να αναθεωρούνται με τις προϋφιστάμενες διατάξεις χωρίς να αυξάνεται η δυναμικότητα σε κλίνες των μονάδων αυτών. Τούτο είναι απαραίτητο αφ’ ενός μεν για να υπάρξει ένας σεβασμός στους ιδιώτες μελετητές που έχουν έργα σε φάση μελετητικού σταδίου, αλλά και ο Έλληνας και ξένος επενδυτής να έχει την αίσθηση ενός σταθερού θεσμικού πλαισίου χωρίς αιφνίδιες ανατροπές μακροχρονίων επενδυτικών σχεδίων. Αυτό πρέπει να το διαφυλάξουμε με μεγάλη προσοχή, ειδικά τούτη την περίοδο, που η χώρα βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση.