Aγαπητό μου lobby,
οφείλουμε μία αναφορά στη μεγάλη πρόκριση της Εθνικής. Συνήθως και εθνικώς, έτσι είμαστε. Ξεκινάμε με... γκολ από τα αποδυτήρια και μετά παλεύουμε με θεούς και δαίμονες, πρωτίστως τους δικούς μας, τους κακούς μας εαυτούς. Έχουμε ατυχίες…
…έχουμε αστοχίες, κουτουλάμε στα δοκάρια και συνήθως, πάλι, την τελευταία στιγμή κάτι γίνεται και μας βγαίνει μία επιτυχία.
Μας λένε και μας σέρνουν τα χίλια-μύρια, ότι δεν είμαστε οργανωμένοι, ότι δεν έχουμε σύστημα, ότι εμφανιζόμαστε λίγο σαν σκορποχώρι, ότι κάνουμε ό,τι μας κατέβει, ότι κλαιγόμαστε, ότι υποκρινόμαστε, ότι κοιτάμε πως θα “κλέψουμε” και πως θα “βολευτούμε”, πάσχουμε από το σύνδρομο "να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα" - και δεν έχουν και άδικο πάντα - αλλά τελικά, όταν προσπαθούμε κάπως πιο συλλογικά, φέρνουμε αποτέλεσμα.
Και εν τέλει, αυτό μετράει και όχι το… στυλ.
Έχουμε περάσει και περνάμε πολλά και δύσκολα, τουλάχιστον ας απολαύσουμε μία καλή θετική στιγμή περηφάνειας και ανάτασης, όσο μας αφήνει η ασφυκτική και συνθλιπτική καθημερινότητα.
Μία ανάσα είναι, ας την χαρούμε όσο κρατάει.
Με αγάπη (στις καθυστερήσεις)
angel
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου