Αγροτουρισμός: Πάλι θα μείνει στα συρτάρια το θεσμικό πλαίσιο;

- Κατάσταση... "τι έχεις Γιάννη (Γιώργο εν προκειμένω) τι είχα πάντα" στο Αγροτικής Ανάπτυξης

Εντάξει, φτάνει πια. Η υπόθεση του Αγροτουρισμού και το απολύτως αναγκαίο διαχρονικό ζητούμενο ενός απλού, ευέλικτου και σαφούς πλαισίου για να μπει σε μία τακτοποιημένη και υγιή κατάσταση η αγροτουριστική δραστηριότητα και να επιτευχθεί η διασύνδεση της διαδικασίας παραγωγής με την τουριστική εμπειρία, έχουν περάσει από χίλια κύματα…

 

…τις τελευταίες δύο-τρεις δεκαετίες. Τα έχουμε δει όλα, αυτά τα χρόνια με τον τρόπο που χειρίστηκαν τον αγροτουρισμό και οι εκάστοτε αρμόδιοι και συναρμόδιοι πολιτικοί και οι διάφοροι “παράγοντες” και φορείς και οι έρμοι οι σοβαρά ενδιαφερόμενοι αλλά και οι πάσης φύσεως και ιδιότητας επιτήδειοι.

Ειδικά τον τελευταίο χρόνο - και με σχετική εντολή και πρόθεση του ίδιου του πρωθυπουργού -έχει καταβληθεί μία μεγάλη και πραγματικά συγκροτημένη προσπάθεια να καταρτιστεί επιτέλους και να θεσμοθετηθεί ένα τέτοιο πλαίσιο. Το οποίο και είχε περιληφθεί στο νέο νομοσχέδιο του υπουργείου Τουρισμού, είχε βγει και στη δημόσια διαβούλευση και πλέον όλα ήταν έτοιμα να κατατεθεί στη Βουλή και να συζητηθεί στις αρμόδιες Επιτροπές.

Αμ δε! Στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, όπου πήγε σύμφωνα με πληροφορίες μας το νομοσχέδιο για υπογραφή - και ενώ το έχουν εγκρίνει και συνυπογράψει όλοι οι άλλοι συναρμόδιοι και πέρασε και από τη Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή της Βουλής - έχουν, λέει… “θέμα”. Και τέλος πάντων, θεμιτό είναι, να υπάρχουν και παρατηρήσεις και κάποια σχόλια και να μπουν όλα αυτά σε ένα κείμενο και να τεθούν προς συζήτηση και να διαχωριστούν αυτά που μπορεί να υιοθετηθούν και όσα δεν χρειάζεται.

Αλλά αντί αυτού; Διαφορετικά ζητήματα, από τέσσερις-πέντε υπηρεσιακούς παράγοντες, που ο καθένας γάφει και στέλνει τα δικά του κυριολεκτικώς, εμφανώς χωρίς συνεννόηση και κεντρική επιμέλεια, έστω, για ένα θέμα που υποτίθεται ότι σε μεγάλο βαθμό, είναι εξαντλημένο πια, ως προς τις προεργασίες.

Από τις πληροφορίες που έχουμε, για παράδειγμα, ένας θέλει να κάνει το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης αρμόδιο για υπηρεσίες τουριστικού χαρακτήρα, άλλος θέλει να εφεύρει διάταξη που να κατοχυρώνει την αρμοδιότητα του υπουργείου στη διαχείριση των Επιχειρησιακών του προγραμμάτων(!!!), άλλος σχολιάζει ωσάν ο αγροτουρισμός να υφίσταται ως θεσμοθετημένη και προσδιορισμένη δραστηριότητα, άλλος ξανάγραφε τις διατάξεις απλώς με… δικά του λόγια κοκ.

Και για να μην είμαστε και άδικοι, υπάρχουν και παρατηρήσεις λογικές και ορθές που υιοθετήθηκαν από το υπουργείο Τουρισμού.

Προφανώς, πάντως, δύο τινά συμβαίνουν. Ή ο μόλις λίγων ημερών νέος υπουργός και οι άμεσοι πολιτικοί του προιστάμενοι, δεν θέλει ή δεν μπορεί να αποφασίσει μόνος του τι ακριβώς θέλει, ή ότι οι υπηρεσιακοί παράγοντες, οι οποίοι βεβαίως είναι οι ίδιοι που υπήρχαν και με τον προηγούμενο υπουργό, άλλα έχουν στο μυαλό τους (προφανώς, επίσης, είναι και οι ίδιοι που εμπνεύσθηκαν εκείνα τα “πολυαγροκτήματα” παρ’ ολίγον και ξενώνες, που πήγαν και θεσμοθέτησαν προ ολίγων μηνών, χωρίς να συνεννοηθούν με κανέναν, φυσικά…).

Το αποτέλεσμα είναι, όπως μαθαίνουμε, να προχωρεί το νέο νομοσχέδιο - το οποίο περιλαμβάνει σημαντικές τομές και παρεμβάσεις άμεσου ενδιαφέροντος για την τουριστική αγορά - πιθανότατα χωρίς τις διατάξεις για τον Αγροτουρισμό (αυτές του Οινοτουρισμού, μάλλον διασώζονται). 

Και θα μείνουμε πάλι με τους “μάγους”-ειδικούς να διεκδικούν “αρμοδιότητες”, “κουφές” διατάξεις και να κλωθογυρίζουν διεκδικήσεις και τις νομοθετικές απόψεις, για ένα πλαίσιο που, πολύ απλά, μάλλον δεν χωρεί τέτοιες.

Διότι είναι σαφές, ότι εφόσον μιλάμε για το αμιγώς τουριστικό σκέλος του αγροτουρισμού, δηλαδή, μεταξύ άλλων υποδομές φιλοξενίας και υποδοχής τουριστών/ επισκεπτών, για χώρους όπου ο επισκέπτης έρχεται σε επαφή με διαδικασίες παραγωγής αγροτοκτηνοτροφικών προιόντων, μπορεί να καταναλώσει ή να αγοράσει αυτά ή και να διαμείνει εκεί, τα όρια και τα περιθώρια αρμοδιοτήτων και υπηρεσιών, είναι απολύτως διακριτά. 

Κρίμα.

Έχουμε και τον καύσωνα, σήμερα…