Έξι προτεραιότητες για την οικονομία

Και η σημασία του management και των managers


Του  Παναγιώτη Ι. Παπασταύρου*

Στο προηγούμενο άρθρο μου από το φιλόξενο αυτό βήμα, τόνιζα πως  ο κατήφορος στην οικονομία δεν θα σταματήσει και  τα διαδοχικά  μέτρα δεν θα πιάνουν τόπο, αν δεν αποδεχθούμε ότι στοιχειώδης  προϋπόθεση για να επιτύχει η προσπάθεια ανασύνταξης  είναι το management και ότι χρειαζόμαστε managers.  Καλά τα λες – μου αντέτειναν κάποιοι αναγνώστες –αλλά είναι... 

...αμφίβολο αν θα γίνει κάτι ουσιαστικό προς την κατεύθυνση αυτή. Είτε γιατί οι πολιτικοί δεν θέλουν «στα πόδια τους» ισχυρούς τεχνοκράτες, είτε γιατί επικρατεί σήμερα τέτοια κατάσταση πανικού ώστε η κυβέρνηση να τρέχει πίσω από τα γεγονότα που συνεχώς σημαίνουν συναγερμό. Μία απαισιοδοξία είναι διάχυτη παντού, ένα αίσθημα ματαιοπονίας και εγκατάλειψης.

Δεν μπορώ ωστόσο να αποδεχθώ ότι η παραίτηση και η αδράνεια αποτελούν λύση  . Μπορούμε  παράλληλα με όλα τα μέτρα που λαμβάνονται, να  ξεκινήσουμε και τη δημιουργία της υποδομής εκείνης σε ανθρώπινο δυναμικό, που θα ανασχέσει την κατηφορική πορεία και ακολούθως θα ξαναχτίσει την ανάπτυξη σε στερεές βάσεις; Όπως καμιά  ιδιωτική επιχείρηση δεν μπορεί να προχωρήσει επιτυχώς χωρίς αποτελεσματικούς managers, οι οποίοι να έχουν στόχους και να ελέγχονται επί ενός συγκεκριμένου και μετρήσιμου επιχειρηματικού σχεδίου, έτσι και ο δημόσιος τομέας δεν μπορεί να αποδώσει χωρίς το κατάλληλο management και το κατάλληλο σύστημα.

Χωρίς να παραγνωρίζω την πολυπλοκότητα του θέματος,  και τις μεγάλες ανάγκες παρεμβάσεων σε πάρα πολλούς τομείς ,θα πρότεινα ως ζωτική προτεραιότητα 6 στρατηγικούς στόχους,  όπου η συμβολή του κράτους είναι καθοριστική για την πολυπόθητη ανόρθωση της οικονομίας. Οι  6 αυτοί στόχοι συγκλίνουν στη δημιουργία της κατάλληλης υποδομής και των υποστηρικτικών υπηρεσιών  που έχουν απόλυτη ανάγκη και ζητούν οι επιχειρήσεις από το Κράτος προκειμένου να λειτουργήσουν και να αναπτυχθούν σε ένα πλαίσιο υγιούς ανταγωνισμού ανάλογο με αυτό που διέπει τις ανταγωνιστικότερες χώρες του σύγχρονου κόσμου

Οι 6 αυτές προτεραιότητες είναι:

1. Χωροταξικό- χρήση γης, για άμεση πληροφόρηση τι μπορεί να γίνει και πού 
2. Υπηρεσία «μίας στάσης» για προτάσεις και άμεσες απαντήσεις στους ενδιαφερόμενους επενδυτές, όπως και για  την έναρξη λειτουργίας μιας επιχείρησης. Αποστολή αυτής της υπηρεσίας πρέπει να είναι να γίνονται επενδύσεις και ανάλογα να μετράται η απόδοσής της.  
3. Αναβάθμιση της ανταγωνιστικότητας του Κράτους , με σκοπό τη δημιουργία κατάλληλου πλαισίου για την ανάπτυξη των επιχειρήσεων και την προσέλκυση επενδύσεων – Οι βελτιώσεις που πρέπει να γίνουν επισημαίνονται στις ετήσιες εκθέσεις  ανταγωνιστικότητας των κρατών (όπως αυτή της WORLD BANK) 
4. Στοχευμένη στρατηγική ανάπτυξης ( όχι γενικότητες)  και συνδυασμός όλων των παραγόντων που υποστηρίζουν την αποτελεσματική υλοποίηση του ( έρευνα, ΕΣΠΑ κλπ ) 
5. Εξαγωγές. Παρότρυνση και στήριξη των εξωστρεφών επιχειρήσεων , καθώς  και δράσεις για τη δημιουργία καταλλήλων προϋποθέσεων  αποδοχής των ελληνικών προϊόντων και υπηρεσιών  στο εξωτερικό, με στόχο τη συνεχή και σταθερή αύξηση των εξαγωγών . Όλα τα κράτη προσφέρουν  υπηρεσίες marketing προς τον επιχειρηματικό κόσμο επιδιώκοντας ενίσχυση των εξαγωγών διαθέτοντας  μάλιστα  τεράστιους προϋπολογισμούς 
6. Δημιουργία αποτελεσματικών υπηρεσιών και μείωση του κόστους της γραφειοκρατίας. Υπάρχει σήμερα πλήρης βιβλιογραφία για το πώς επιτυγχάνεται με τρόπους αποδεδειγμένης αποτελεσματικότητας. Πολλά Κράτη με τα οποία εμείς έχουμε κοινά μέτρα σύγκρισης  ήσαν σε αντίστοιχη θέση με εμάς προ 20~30 ετών . Και όμως έλυσαν τα προβλήματά των στον τομέα αυτόν.

Εάν τοποθετηθούν στο καθένα  από τους πιο πάνω τομείς, δύο Managers (Πρόεδρος και Δ. Σύμβουλος,) με έμπρακτα επιτυχημένο παρελθόν σε επιχειρήσεις μεγάλου μεγέθους  και  τους δοθούν οι στόχοι και αναλάβουν την ευθύνη της ανάπτυξης της στρατηγικής και της οργάνωσης, της εκπόνησης επιχειρηματικού σχεδίου και σχεδίου δράσεως για το πώς θα επιτευχθούν οι στόχοι, θα έχουμε λύσει σε μεγάλο βαθμό τον γόρδιο δεσμό  της ελληνικής δυσπραγίας. Υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι αυτοί οι άνθρωποι θα λειτουργούν χωρίς έξωθεν παρεμβάσεις και χωρίς κηδεμονία, αποδίδοντας λογαριασμό μόνο σε ειδική συντονιστική ομάδα υπαγόμενη απευθείας στον Πρωθυπουργό.

Μπορούμε έτσι, τόσο απλά και τόσο δραστικά, να βάλουμε τις βάσεις της αλλαγής και της δημιουργίας σύγχρονης οικονομικής  υποδομής.Τα κατάλληλα άτομα μπορούν να ευρεθούν από την  αγορά από την ιδιωτική οικονομία με συμβάσεις που θα έχουν διάρκεια 3 έως 5 έτη, θα κρίνονται  δε με βάση τη  συνεπή υλοποίηση των προσδιορισμένων στόχων. 

Επισημαίνω επίσης  ότι θα πρέπει να προετοιμάσουν τη διαδοχή και να την παραδώσουν στην ιεραρχία..  Είμαι βέβαιος ότι υπό το κατάλληλο management η πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων θα ενεργοποιηθεί  και θα συμβάλλει στην προσπάθεια. 

Αν η κατάσταση άλλαζε σους 6 προαναφερόμενους τομείς , θα άλλαζε συνολικά η εικόνα σε σχέση με την οικονομία.

Χρειαζόμαστε managers που να εφαρμόζουν τις πολιτικές, να παράγουν έργο και μετρήσιμα αποτελέσματα σε τομείς απαρέγκλιτης προτεραιότητας. Αν δεν δημιουργηθεί μια τέτοια υποδομή αλλαγής η χώρα μας είναι καταδικασμένη να χάσει το τρένο της σύγχρονης ανάπτυξης.

* ο κ. Παναγιώτης Ι. Παπασταύρου είναι Μηχανολόγος-Ηλεκτρολόγος Μηχανικός του ΕΜΠ , με θητεία Προέδρου ή/ και Διευθύνοντος. Συμβούλου σε πολυεθνικές και μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις  και στον Ελληνικό Οργανισμό Εξωτερικού Εμπορίου (ΟΠΕ)  

Το προηγούμεν άρθρο του κ. Παπασταύρου, εδώ