-αλλά το άλλο με τον Τοτό, το ξέρετε;
Αγαπητό μου lobby,
βρε, βρε πως αλλάζουν οι καιροί και γυρνάει ο τροχός... Με έκπληξη, ομολογώ, διάβασα και εγώ την ανακοίνωση του ΣΕΒ, πριν από λίγο, αυτό το σπαραξικάρδιο κείμενο με το οποίο, στην ουσία, “διαμαρτύρεται” για την αποβιομηχάνιση...
...της χώρας και εξανίσταται για την άδικη μεταχείριση της βιομηχανίας έναντι άλλων κλάδων, βροντοφωνάζοντας ότι η “εν πολλοίς υποτιμημένη και συκοφαντημένη” βιομηχανία είναι ο πραγματικός πρωταθλητής της οικονομίας.
Προσπερνώ το “γκρινιάρικο” και κάπως “παιδιάστικο”, για να μην πω κάτι πιο βαρύ, “θάψιμο” του Τουρισμού και της Ναυτιλίας και στέκομαι σε αυτό το “μεροληπτική διαιτησία”.
“Μεροληπτική διαιτησία”; Σε βάρος της βιομηχανίας; Στην Ελλάδα;
Και το λέει αυτό ο ΣΕΒ;
Πλάκα μας κάνετε; Χθες ήρθαμε στη χώρα;
Χιλιάδες λέξεις μπορεί να γράψει κανείς σε απάντηση αυτής της παρέμβασης και δεκάδες πίνακες στοιχείων να επικαλεστεί.
Δεν το κάνω, δεν είναι δουλειά μου. Και πιστεύω ότι είναι και επικίνδυνο να αρχίσει ο ένας κλάδος να βγάζει τα μάτια του άλλου.
Αλλά για αρχή, ας διαβάσουν την πολυσυζητημένη μελέτη της McKinshey για την ελληνική οικονομία. Άλλωστε, αυτοί την παράγγειλαν και αυτοί την πλήρωσαν.
Και μένω σε δύο σημεία, που “μου την έδωσαν”, περισσότερο.
Το ένα είναι ότι δεν μπορείς να στρέφεσαι εναντίον άλλων κλάδων, που σε στηρίζουν κιόλας, με τέτοιο τρόπο τέτοιες εποχές. Η σημασία και η συμβολή κάθε κλάδου είναι γνωστή σε όλους. Οι αριθμοί και τα μεγέθη πια βρίσκονται παντού, σε όποιον θέλει να τα βρει. Άλλο, λοιπόν, να βγάζεις τα μεγέθη του κλάδου σου, ως συνδικαλιστικός φορέας και άλλο να τα βγάζεις για να την πέσεις στους άλλους και να τους την πεις και από πάνω. Τελικά, σε ποιον απευθύνεσαι και τι ακριβώς θες να πεις; Στους κυβερνώντες; Στην αντιπολίτευση; Στις Τράπεζες; Στην κοινή γνώμη; Σε ποιον;
Το άλλο είναι κοινό μυστικό. Αν ο τουρισμός είχε το ένα μικρό κλάσμα - όχι παραπάνω - της πολύπλευρης στήριξης που απολαμβάνει η βιομηχανία τις τελευταίες τέσσερις-πέντε δεκαετίες από το πολιτικό, δημόσιο και χρηματοπιστωτικό σύστημα, τότε η Ελλάδα θα ήταν κυριολεκτικά μία άλλη χώρα. Και η ίδια η βιομηχανία, ισχυρότερη.
“Αλλά το δώσε και μένα μπάρμπα, επειδή ο άλλος, ο... υποδεέστερος, με ξεπέρασε” μόνο με κάποια (δια)ταραχή εξηγείται.
Γιατί (τέτοια ταραχή);
Με αγάπη (αποβιομηχανοποιημένη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου