Αγαπητό μου lobby,
εντάξει, ας είμαι ειλικρινής. Αν υποθέσουμε ότι είμαστε ευρωπαίοι οικογενειάρχες – Γερμανοί, Αυστριακοί, Ιταλοί, Σκανδιναβοί, Γάλλοι κοκ – ή Αμερικάνοι συνταξιούχοι. Μέσης και ανώτερης μόρφωσης και σχετικά ενημερωμένοι πολίτες, υπό την έννοια ότι παρακολουθούμε ειδήσεις και διαβάζουμε...
...εφημερίδες ή ιστοσελίδες. Και ψάχνουμε αυτές
τις μέρες να δούμε που θα κλείσουμε να πάμε διακοπές. Και είμαστε και λίγο
θορυβημένοι από το κλίμα της τρομοκρατικής απειλής στην Ευρώπη και λίγο πιο... πέρα.
Και ρωτάω: Θα διαλέγαμε την Ελλάδα, αν δεν
είχαμε κάποια «ειδική» σχέση, με αυτήν τη χώρα;
Αντιλαμβανόμαστε τι εικόνες και μηνύματα
μεταδίδονται όλο αυτό το τελευταίο διάστημα για τη χώρα μας στις χώρες αυτές,
σε αυτούς τους πιθανούς επισκέπτες μας; Έχουμε την αίσθηση ότι μόνον εμείς τα βλέπουμε
αυτά; Ότι μένουν μεταξύ μας, στην Ελλάδα και πως ό,τι βγάζουν τα δικά μας
κανάλια, αυτό είναι;
Δεν φαντάζομαι να υπάρχει κανείς τόσο αφελής,
ανάμεσά μας.
Πλάνα και εικόνες; Χιλιάδες ταλαιπωρημένοι
πρόσφυγες να έχουν καταλάβει σχεδόν όλη τη χώρα και να συνωστίζονται στα
σύνορα, όπου εκτυλίσσονται απίστευτες σκηνές. Καραβάνια ολόκληρα που φθάνουν, μετακινούνται,
περιφέρονται ή και τελικά, εγκλωβίζονται.
Μπλόκα με τρακτέρ που έχουν κόψει στα... δέκα
τους κεντρικούς οδικούς άξονες της χώρας, ακόμα και τις προσβάσεις σε
αεροδρόμια.
Τα... βαπόρια και αεροπλάνα του ΝΑΤΟ να
αρμενίζουν και να πηγαινοέρχονται στο Αιγαίο, ανάμεσα στα νησιά μας, από αύριο.
Μηνύματα; Τίτλους; «εκατομμύρια πρόσφυγες», «ορδές
μεταναστών» «έλλειψη hot
spots», «ένταση στα σύνορα», «κλειστά σύνορα», «ανεξέλεγκτες
ροές», «απώλεια ελέγχου», «χάος», «ανικανότητα», «μη τήρηση δεσμεύσεων», από τη μία πλευρά.
«Μπλοκαρισμένοι δρόμοι», «αγροτικές κινητοποιήσεις»,
«αποκλεισμένες περιοχές», «κλειστά σύνορα» (από τις κινητοποιήσεις αυτά), «ένταση»
κλ.π. από την άλλη πλευρά.
Πως θα αλλάξει αυτό το κλίμα, πάλι;
Το προσφυγικό είναι εντελώς εκτός ελέγχου, εντελώς!
Η χώρα έχει γεμίσει βασανισμένους ανθρώπους, όλων των ηλικιών, απελπισμένους
συνανθρώπους μας που γεμίζουν όποιον δημόσιο χώρο βρουν, δεν θέλουν να
παραμείνουν εδώ και ειδικά στους χώρους που τους προσφέρουμε ή τους ετοιμάζουμε
και σαν σμήνη αποδημητικών πουλιών, συνεχίζουν με κάθε μέσο και πάση θυσία, την
πορεία τους προς τον Βορρά και την Κεντρική Ευρώπη.
Τα μπλόκα των αγροτών – οκ, μαζί τους, να
κινητοποιηθούν για τα αιτήματά τους αλλά... – καταστρέφουν τα απομεινάρια της όποιας
κίνησης υπήρχε αυτήν την περίοδο στην ενδοχώρα, για δεκάδες περιοχές, ξενοδοχεία, ξενώνες και
τουριστικές επιχειρήσεις, αλλά το χειρότερο, «τρομάζουν» όσους θα ήθελαν να
ταξιδέψουν στη χώρα, τις επόμενες εβδομάδες, για απόκριες, καρναβάλια, τριήμερα
ή να κάνουν τις κρατήσεις τους για αργότερα, π.χ. Πάσχα.
Είπαμε: Μπαίνουμε πια, σε περίοδο κρατήσεων. Και κάθε
κράτηση που χάνεται σήμερα, δύσκολα επιστρέφει ή μπορεί να αντικατασταθεί, αδέρφια!
Μέχρι πριν από λίγες μέρες, βλέπαμε το εξής φαινόμενο: να σβήνουν από τον χάρτη της ζήτησης σταδιακά οι νησιωτικοί προορισμοί και να καταγράφουν σημαντικές απώλειες και ορισμένοι άλλοι σε άλλες περιοχές της χώρας, αλλά να υπάρχουν και προορισμοί που έδειχναν σημαντική αύξηση της ζήτησης. Βλέπαμε, δηλαδή, μία χώρα με προορισμούς δύο εντελώς διαφορετικών ταχυτήτων, μεν, που, ωστόσο, είχε μία σχετική δυναμική.
Σήμερα, όσο κλιμακώνονται αυτές οι καταστάσεις, αν ρωτήσεις έξω tour operator ή ταξιδιωτικό πράκτορα, λίγο-πολύ, ένα πράγμα σου λένε όλοι.
Τώρα, ουσιαστικά, αρχίζει να μην υπάρχει Ελλάδα στα συστήματα! Γεμίζουν
όλοι οι άλλοι, Ισπανοί, Γάλλοι, Πορτογάλοι (άντε και ολίγη Βουλγαρία, που ειδικά από
κάποιες αγορές πάει εξαιρετικά) και μετά, λέει, "αν δεν έχετε διαλυθεί" και υπάρχουν «περισσέματα»,
βλέπουμε...
Έτσι πορευόμαστε, μέχρι στιγμής.
Και ας μην περιμένουμε τίποτα το ιδιαίτερο από
το γκουβέρνο.
Μία Κουντουρά να τρέχει μόνη της και ένα «παραπεταμένο» σε
επίπεδο κυβέρνησης υπουργείο Τουρισμού – γιατί φυσικά ο άλλος, δεν ασχολείται
ούτε ως... τουρίστας με τον τομέα - δεν φθάνουν για να γίνουν αυτά που πρέπει
να γίνουν το αμέσως επόμενο διάστημα.
Αυτή η κυβέρνηση δείχνει, σε κάθε ευκαιρία, ότι δεν
πιστεύει, ούτε «γουστάρει» τον τουρισμό. Όπως και πολλά άλλα, άλλωστε, αλλά το να περιφρονείς τον μοναδικό τομέα που σε κρατάει και που μπορεί να σου δώσει κάτι όταν όλα καταρρέουν, είναι εγκληματικό σύνδρομο. Δεν μπορώ να το σκεφθώ αλλιώς.
Και να κάνουμε τον σταυρό μας μην αρχές Μαρτίου,
έχουμε άλλα, σοβαρότερα και δούμε καταστάσεις που θα μας βάλουν σε άλλες
τροχιές, όχι μόνον για αυτήν την περίοδο, αλλά και για την επόμενη!
Φευ! (όπως λένε και οι γραμματιζούμενοι)
Με αγάπη (μάλλον προβληματισμένη...)
angel
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου