Αιτολογήσεις για απευθείας αναθέσεις έχουν δει και αν έχουν δει τα μάτια μας χρόνια τώρα. Αυτή, ύψους 160.000 Ευρώ για την 54η Μπιενάλε που την υπογράφει ο Π. Γερουλάνος είναι μακράν...
...από τις καλύτερες και πιο... καλλιτεχνικές.
Διότι όπως αιτιολογείται, η απευθείας ανάθεση στη συγκεκριμένη εταιρία έγινε “λόγω της πολύχρονης εμπειρίας του σε καλλιτεχνικές κατασκευές, της άριστης γνώσης του χώρου του ελληνικού περιπτέρου, της προηγούμενης συνεργασίας του με την καλλιτέχνιδα, της κατανόησης του έργου της και της εικαστικής συναντιλήψεώς τους στην υλοποίησή του, με σκοπό την κατά το δυνατόν επιτυχέστερη εκπροσώπηση της Χώρας μας στην 54η Μπιενάλε Βενετίας”.
Ευτυχώς, όπως διαβάζουμε, που η καλλιτέχνιδα “από το 1976 κατάργησε το τελάρο”, γιατί όλο και κάποιος θα έμπαινε στον πειρασμό να το φέρει στο κεφάλι ορισμένων (μεταξύ των οποίων και αυτών που την "σέρβιραν" στον υπουργό).
Και για να μην παρεξηγούμεθα: Πρέπει και χρειάζονται, σε αρκετές περιπτώσεις, να γίνονται απευθείας αναθέσεις. Δεν τις “δαιμονοποιήσαμε” εμείς, όμως, έτσι;
Και αν μία τέτοια ή παρόμοια απόφαση είχε ληφθεί π.χ. στον ΕΟΤ, τώρα θα στήνονταν... “εκτελεστικά αποσπάσματα” στην Τσόχα!
Διότι για υποδεέστερες, μακράν, υποθέσεις και ευτελέστερων ποσών, αποφάσεις, κάποιοι διασύρονται και ταλαιπωρούνται έναν χρόνο τώρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου