Βραδιά πένθους και κατάνυξης, περισυλλογής και ευλάβειας. Οι καλοί χριστιανοί και εκκλησιαζόμενοι είναι αυτήν την ώρα τους ανά την επικράτεια Επιτάφιους. Για τους υπόλοιπους, είπαμε και εμείς να συμβάλουμε στους συμβολισμούς. Πως αλλιώς...
...όταν ύστερα από σχεδόν 35 χρόνια, υπάρχουν πολλοί μεταξύ μας που δεν θυμούνται Πάσχα χωρίς τον Ρόμπερτ Πάουελ ως Ιησού της Ναζαρέτ και τη μουσική του Maurice Jarre (πατέρας του Ζαν Μισέλ) από την επική παραγωγή του Τζεφιρέλι.
Δύο εκδοχές, το all time classic
και ένα λίγο πιο προχωρημένο, από άποψη μουσικής υπόκρουσης...
Σαν να ήταν λίγο πιο βαθιά η λύπη απόψε, λίγο πιο βαριά η ατμόσφαιρα... Ή μήπως μας φάνηκε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου