Διαβάσαμε (Και συμπεραίνουμε και συμπληρώνουμε: Τον Χωμενίδη τον ρωτήσατε;)

Κανονικά, αυτή η ανάρτηση έπρεπε να ξεκινάει κάπως έτσι: "Ποια αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας, ύψους 50 δισ. Ευρώ μάλιστα, παιδιά και πως; Τον Χωμενίδη τον ρωτήσατε;". Το πάμε, όμως, πιο ευσχήμως: Υπάρχουν, ξέρετε, κάποιες, ελάχιστες, περιπτώσεις ανθρώπων που διήλθαν των συμπληγάδων...

...του ελληνικού κρατικού και οικονομικο-επιχειρηματικού σουρεαλισμού και μολονότι ερρίφθησαν και στην γνωστή αλεθομηχανή πολιτικών και κομματικών σκοπιμοτήτων, επιβίωσαν.

Και παρά τις απώλειες σε ανθρώπινο και σε κοινωνικό επίπεδο – δεν είναι και το θετικότερο ή πλέον διαχειρίσιμο ανθρωπίνως και κοινωνικώς να αποκαλείσαι επί σειρά ετών, κάτι μεταξύ «λαμόγιου», «αμαρτωλού» και «υπόδικου» - εξακολουθούν να αποτελούν - και κατά την άποψή μας, πρέπει να αποτελούν - σημεία αναφοράς.

Βασικός και κύριος λόγος, είναι ότι βίωσαν σε πραγματικές συνθήκες και χρόνους, τις σύνθετες και επικίνδυνες διαδικασίες όσο και τα ενδότερα και βαθύτερα «γρανάζια» των διαφόρων μηχανισμών και από την καλή και από την ανάποδη.

Σήμερα και ειδικά στο τεράστιο και φλέγον θέμα της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας, τουριστικής ή άλλης, αυτή η τελευταία συνθήκη, η «ανάποδη», είναι όλη η ουσία!

Και δεν είναι μόνο ότι εμπεριέχει συμπυκνωμένη, τόση τεχνογνωσία και εμπειρία χειρισμών στον τομέα της προσπάθειας αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας.

Είναι ότι, πολύ απλά, έχει γνώση και συνείδηση του τι ΔΕΝ μπορεί να γίνει και γιατί δεν μπορεί να γίνει.

Όταν μιλάνε οι αρμόδιοι κυβερνώντες για μεγαλεπήβολα και υπεραισιόδοξα προγράμματα αξιοποίησης ακινήτων και εκτάσεων και προσέλκυσης επενδύσεων, ξέρουν για τι πράγμα μιλάνε ή έχουν την εντύπωση ότι θα βγάλουν άκρη οι υπηρεσίες και οι σύμβουλοι;

The city is landing*

Όπως έχουμε ξαναπεί, η ΕΤΑ είναι η μοναδική περίπτωση φορέα του ευρύτερου δημοσίου που έχει χειριστεί τις περισσότερες και τις πιο σύνθετες ή περιπλεγμένες περιπτώσεις δημόσιων ακινήτων. 

Δικαίως ή αδίκως, καλώς ή κακώς, αυτή η εταιρεία και ειδικά επί θητείας του συγκεκριμένου προσώπου, άνοιξε ουσιαστικά και στην πράξη το τεράστιο κεφάλαιο «αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας» ενώ στον ίδιο πιστώνεται και η πρώτη προσπάθεια θεσμοθέτησης της τουριστικής κατοικίας (και με ένα ΠΑΣΟΚ, τότε, που "έβραζε" και κατέρρεε...).

Επομένως, καταλήγουμε έτσι όπως θα ξεκινούσαμε: τον Χωμενίδη τον ρωτήσατε;

Το «Βήμα» που τον ρώτησε, πάντως, πήρε κάποιες σύντομες πλην ενδιαφέρουσες απαντήσεις, εδώ . Ηταν και η αφορμή για να πούμε και εμείς τα δικά μας.

* Του Jacek Yerka (σουρεαλιστής, φυσικά...)