«Από 1ης Ιανουαρίου, όλες οι δαπάνες του ΕΟΤ θα υπόκεινται σε προληπτικό έλεγχο από το Ελεγκτικό Συνέδριο, σύμφωνα με το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα, το οποίο έχει ήδη δημοσιευτεί στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης».Έτσι ξεκινούσαν κάποια σχόλια και ρεπορτάζ του ειδικού τύπου τον Δεκέμβριο του 1999, σχετικά με την, επικείμενη τότε, τοποθέτηση Παρέδρου στον Οργανισμό.
Σε γενικές γραμμές, τα σχόλια είχαν ως εξής (σύνθεση από σχόλια και δημοσιεύματα του ειδικού τύπου της εποχής):
«Οι απόψεις για τις επιπτώσεις που ενδεχομένως να έχει αυτή η επιλογή επί των διαδικασιών και των προγραμμάτων του Οργανισμού, μάλλον διίστανται. Υπάρχουν αυτοί που ισχυρίζονται ότι η παρέμβαση του πάρεδρου, θα λειτουργήσει θετικά και θα συμβάλει στην πιο ορθολογική διαχείριση.
Υπάρχουν και άλλοι, όμως, που εκτιμούν ότι ο προληπτικός έλεγχος θα δημιουργήσει, αντιθέτως, «γραφειοκρατικό έμφραγμα», εμπλοκές, αδιέξοδα και πάσης φύσεως άλλα προβλήματα.
Ορισμένοι εκ των τελευταίων, μάλιστα, προχωρούν ακόμη περισσότερο, ισχυρίζονται ότι τα προβλήματα που θα προκύψουν από τη λύση του πάρεδρου είναι εν γνώσει αυτών που την αποφάσισαν και σεναριολογούν, απαριθμώντας συγκεκριμένες σκοπιμότητες που έχουν κάνουν με το μέλλον του ΕΟΤ ως Ν.Π.Δ.Δ….Βεβαίως, ο προληπτικός έλεγχος των δαπανών, για όσο διάστημα θα ασκείται, αν μη τι άλλο, θα απαλλάξει τον Οργανισμό και τις επόμενες διοικήσεις του, από τη δυσάρεστη θέση να πρέπει να χειριστούν προβληματικές ή και «ύποπτες» καταστάσεις του παρελθόντος, που επανέρχονται στην επιφάνεια και στο προσκήνιο, μέσω ΕΔΕ και εισαγγελικών παρεμβάσεων.
Τους τελευταίους μήνες υπήρξαν τρία τέτοια περιστατικά (υπόθεση εκμίσθωσης έκτασης στη Βούλα στους κ.κ. Φασούλα και Φιλίππου, εκμίσθωση πούλμαν για καζίνο Πάρνηθας, σύμβαση με εταιρία Άρεια), τα οποία είδαν το φως της δημοσιότητας. Υπάρχουν όμως και πολλά άλλα που παραμένουν, προς το παρόν, σε κλειδωμένα συρτάρια…»
Δύο τινά, χάριν επικαιροποίησης με τις ημέρες μας:
Πρώτον, προφανώς, κατά τον κ. Ρακιντζή, τους Επιθεωρητές του και τα πολυσυζητημένα Πορίσματά τους, ο θεσμός του Πάρεδρου μάλλον… απέτυχε αλλά… επιλεκτικά, για τα τελευταία τρία χρόνια, μόνο! Διότι, βάσει του σκεπτικού των πορισμάτων αυτών, αν οι έλεγχοι πήγαιναν σε βαθύτερο χρονικό ορίζοντα, θα έπρεπε να βγάλουν πειθαρχικώς ή άλλως ελεγχόμενους περίπου το... 90% των διευθυντικών στελεχών, τμηματαρχών και χειριστών υπαλλήλων του Οργανισμού!
Δεύτερον, ελπίζουμε να μην γράφουμε ανάλογα σχόλια και του χρόνου, αν κάποια επόμενη πολιτική ηγεσία θα έχει αποφασίσει να κινήσει παρόμοιες διαδικασίες ελέγχου, διότι έτσι όπως τα βλέπουμε τα πράγματα, λίγο-πολύ, τα ίδια (και κάποιοι, υποστηρίζουν και χειρότερα, σε κάποιους τομείς) γίνονται και τώρα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου