Μετά ενθουσιασμού και υπερηφάνειας, ίσως θυμάστε, είχε ανακοινώσει προ μηνών η πολιτική ηγεσία ΥΠΠΟΤ την παραχώρηση της Μαρίνας Μυτιλήνης και την υποστηρίζει, έκτοτε, αυτήν την κίνηση πολιτικώς ακόμα και στη Βουλή. Δίνουν και παίρνουν, όμως...οι συσκέψεις και οι διαβουλεύσεις στο ΥΠΠΟΤ, με συμμετοχή και της διοίκησης της ΕΤΑ, αυτές τις μέρες με θέμα την Μαρίνα Μυτιλήνης.
Γιατί με τη Μαρίνα Μυτιλινής;
Διότι, όπως μαθαίνουμε, υπάρχει σοβαρό ζήτημα που εγείρει η Ε.Ε. η οποία δεν είδε με διόλου καλό “μάτι” τη δια νόμου παραχώρηση της Μαρίνας από τον ΕΟΤ στην ΕΤΑ η οποία και ανέλαβε τη διαχείρισή της. Και επειδή περνάει ο καιρός και διαπιστώνεται ότι δεν προχωρούν οι προβλεπόμενες, βάσει κοινοτικών κανονισμών, διαδικασίες, η πίεση κλιμακώνεται και καθίσταται ασφυκτική. Ο λόγος είναι μάλλον πολύ απλός και λίγο-πολύ γνωστό. Η κατασκευή της Μαρίνας είναι έργο που χρηματοδοτήθηκε από τα ευρωπαικά Κοινοτικά Πλαίσια -ολοκληρώθηκε μέσω του Γ’ ΚΠΣ - και πρέπει να προκηρυχθεί διεθνής διαγωνισμός για την αξιοποίησή της.
Η λογική της Ε.Ε. είναι ότι δεν μπορεί εν μέσω κρίσης, με όλα αυτά που συμβαίνουν στην ελληνική οικονομία και τις πιέσεις για το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, να χάνεται χρόνος για τέτοιου είδους ακίνητα.
Και φυσικά, όλοι τώρα -συμπεριλαμβανομένου του αναπληρωτή υπουργού ΥΠΕΚΑ Ν. Σηφουνάκη που έχει και ενδιαφέρον λόγω εντοπιότητας - “τρέχουν” να βρουν λύση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου