Περί τα 92.000 ευρώ, κόστισαν στον ΕΟΤ δύο (2) και μόνον περιπτώσεις υπαλλήλων Γραφείων Εξωτερικού που προσέφυγαν νομικά κατά του Οργανισμού, ο ένας επειδή...... του επιβλήθηκε μείωση αποδοχών και η άλλη για μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών για ένα ικανό χρονικό διάστημα που εργαζόταν σε Γραφείο στην Ιταλία.
Μετά τις πρώτες δικαστικές αποφάσεις που δικαίωσαν τους εργαζόμενους και ύστερα από τις εισηγήσεις των δικηγορικών γραφείων του Οργανισμού, ο ΕΟΤ προχώρησε συμβιβασμό.
Ποιο είναι το ηθικόν δίδαγμα;
Η μία υπόθεση, αυτή της Γερμανίας, δείχνει ότι ο επι μέρους χειρισμός κάποιων περιπτώσεων στελεχών των Γραφείων Εξωτερικού, μπορεί να κοστίσει στον Οργανισμό πολύ ακριβότερα από ό,τι υπολογιζόταν μέχρι σήμερα και από όσο εκτιμούσε η Διοίκηση.
Η άλλη υπόθεση, αυτή της Ιταλίας, δείχνει ότι αντιστοίχως σύνθετο και αναλόγως ακριβό μπορεί να αποδειχθεί και το θέμα χειρισμού του επιτόπιου προσωπικού, γενικότερα.
Σε ορισμένες αγορές δε, η φράση και μόνον “μη καταβολή εισφορών” ή “μη καταβολή φόρων μισθωτών υπηρεσιών”, προκαλεί ρίγη επιπέδου “ηλεκτροσόκ”...
Για να δούμε.
Κατά τα άλλα, τα 9 Γραφεία και Παραρτήματα, ακόμα... κλείνουν αλλά για αυτό θα επανέλθουμε άλλη μέρα.
Και που είσαι ακόμα! Α, αληθεύει αυτό που άκουσα, πως απαντάνε κάποιοι από τα κεντρικά για το φόρο μισθωτών υπηρεσιών ότι "είναι θέμα του επιτόπιου προσωπικού και όχι του ΕΟΤ";! Πλάκα κάνουν, βεβαίως, έτσι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως και στην Ευρώπη και αλλού, η καταβολή του φόρου μισθωτών υπηρεσιών είναι ευθύνη και υποχρέωση του "εργοδότη", δηλαδή στην περίπτωσή μας, του ΕΟΤ και όσων τον εκπροσωπούν;
Μήπως;