του Τουρισμού...
...στο πρωθυπουργικό γραφείο, προτείνεται σταθερά τα τελευταία χρόνια από τους μεγάλους τουριστικούς φορείς καθώς κρίνεται ότι αποτελεί την ιδανική λύση, ιδίως σε ότι αφορά στην αντιμετώπιση του ζητήματος των συναρμοδιοτήτων.
Άποψη των φορέων είναι ότι αλλιώς αντιμετωπίζει ένας υπουργός τον περί Τουρισμού συνάδελφο του όταν είναι ένα ακόμα μέλος του υπουργικού συμβουλίου και αλλιώς όταν αναφέρεται στον ίδιο τον πρωθυπουργό...
Διότι είναι ευνόητο ότι σε μια τέτοια θέση θα τοποθετηθεί στέλεχος απολύτου εμπιστοσύνης και υποστήριξης.
Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, ότι όταν είπε τη σχετική φράση ο κ. Σαμαράς απευθύνθηκε στους τουριστικούς φορείς και κοίταγε προς την μεριά που καθόταν ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ Νίκος Αγγελόπουλος αλλά και ο επίτιμος πρόεδρος του Συνδέσμου Σταύρος Ανδρεάδης.
Τον οποίο κ. Ν. Αγγελόπουλο είχε χαιρετήσει θερμά όταν προσήλθε στην αίθουσα και πριν αρχίσει την ομιλία του.
Η μοναδική φορά που χειροκροτήθηκε δύο φορές σχεδόν απανωτά ο κ. Σαμαράς ήταν όταν χαρακτήρισε «ντροπή» την μη ίδρυση υπουργείου Τουρισμού μετά τον τελευταίο ανασχηματισμό και λίγα δευτερόλεπτα μετά όταν ανέφερε ότι ο τουρισμός θα υπάγεται στο γραφείο του πρωθυπουργού.
Οπως σχολίαζαν τουριστικοί παράγοντες, χθες το βράδυ και σήμερα, ικανοποιητική ήταν και η τοποθέτηση του κ. Σαμαρά επί ζητημάτων που έμμεσα απασχολούν τον τουρισμό, όπως η αύξηση του ΦΠΑ, η φορολόγηση, το επιχειρηματικό περιβάλλον ιδίως ως προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και οι ταμειακές υποχρεώσεις του Δημοσίου έναντι πολλών επιχειρήσεων.
Ωστόσο, καθολική υπήρξε η διαπίστωση και κατακλείδα, ότι καλά όλα αυτά και δίνουν μία σημαντική ανάσα αισιοδοξίας ή προσδοκίας, αλλά "τώρα τι κάνουμε;"...
Οπως σχολίαζαν τουριστικοί παράγοντες, χθες το βράδυ και σήμερα, ικανοποιητική ήταν και η τοποθέτηση του κ. Σαμαρά επί ζητημάτων που έμμεσα απασχολούν τον τουρισμό, όπως η αύξηση του ΦΠΑ, η φορολόγηση, το επιχειρηματικό περιβάλλον ιδίως ως προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και οι ταμειακές υποχρεώσεις του Δημοσίου έναντι πολλών επιχειρήσεων.
Ωστόσο, καθολική υπήρξε η διαπίστωση και κατακλείδα, ότι καλά όλα αυτά και δίνουν μία σημαντική ανάσα αισιοδοξίας ή προσδοκίας, αλλά "τώρα τι κάνουμε;"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου