Σύνοδος Κορυφής: Τα έσοδα από αποκρατικοποιήσεις απευθείας στο χρέος

Με «τα μούτρα», κατά το λαϊκώς λεγόμενον, στην ανάγνωση του ανακοινωθέντος της Συνόδου Κορυφής για το Ευρώ έχουμε πέσει από το πρωί και την ανατρέχουμε λέξη προς λέξη και γραμμή προς γραμμή. Δύο πρώτα σημεία που εμείς ξεχωρίζουμε ως πιο ενδιαφέροντα και σημαντικά και με… 

…προεκτάσεις ή συνέπειες και επιπτώσεις και στην ευρύτερη τουριστική οικονομία είναι η επισήμανση ότι όλα οι ταμειακές εισροές από επενδυτικά προγράμματα όπως το “Helios” και άλλες αποκρατικοποιήσεις, πέραν αυτών που έχουν προβλεφθεί μέσω του προγράμματος προσαρμογής, δεσμεύονται για την περαιτέρω μείωση του χρέους.

Ό,τι έσοδα αποφέρουν στο κράτος οι αποκρατικοποιήσεις αυτές, δηλαδή, θα δεσμεύονται αυτομάτως για την εξυπηρέτηση του χρέους και μόνον αυτού.

Το σχετικό απόσπασμα στο πρωτότυπο: «Greece commits future cash flows from project Helios or other privatisation revenue in excess of those already included in the adjustment programme to further reduce indebtedness of the Hellenic Republic by up to 15 billion euros with the aim of restoring the lending capacity of the EFSF».

Το άλλο σημείο είναι ο τρόπος κεφαλαιακής ενίσχυσης των Τραπεζών. Όπως αναφέρεται «οι τράπεζες θα πρέπει πρωτίστως να χρησιμοποιήσουν ιδιωτικούς κεφαλαιακούς πόρους, μεταξύ άλλων μέσω αναδιάρθρωσης και μετατροπής του χρέους σε μετοχικούς τίτλους. Οι τράπεζες θα πρέπει να υπόκεινται σε περιορισμούς ως προς την καταβολή μερισμάτων και πρόσθετων παροχών έως την επίτευξη του στόχου. Εφόσον χρειαστεί, οι εθνικές κυβερνήσεις θα πρέπει να παρέχουν σχετική στήριξη και σε περίπτωση που αυτή δεν μπορεί να παρασχεθεί, η ανακεφαλαιοποίηση θα πρέπει να χρηματοδοτηθεί μέσω δανείου του ΕΤΧΣ, εφόσον πρόκειται για κράτη της Ευρωζώνης».

(Στο πρωτότυπο: «Financing of capital increase: Banks should first use private sources of capital, including through restructuring and conversion of debt to equity instruments. Banks should be subject to constraints regarding the distribution of dividends and bonus payments until the target has been attained. If necessary, national governments should provide support , and if this support is not available, recapitalisation should be funded via a loan from the EFSF in the case of Eurozone countries»).

Το κρισιμότερο σημείο, εδώ, κατά την άποψή μας, μένει ελαφρώς αδιευκρίνιστο. Το αν, δηλαδή, η δανειοδότηση του EFSF θα γίνεται στα κράτη ή απευθείας στις τράπεζες.
Διότι η διαφορά είναι τεράστια και εξαιρετικά σημαντική…