Της Ημέρας (Το πήρε επάνω του...)

Αγαπητό μου lobby,

Pepe

Εκνευριστικώς εγκλωβισμένος σε μία ανεξήγητη, για το ευρύ τουριστικό κοινό, “λογική”, θαρρώ πως είναι ο Π. Γερουλάνος, ως προς την πρόταση- έκκληση του Α. Σαμαρά στην κυβέρνηση για εθνική συναίνεση και υπογραφή "εθνικού συμβολαίου" για τον Τουρισμό. Και απομονωμένος στην κοσμοθεωρία του μοιάζει, συνάμα, καθώς η πρόταση αυτή...

 

...έχει προκαλέσει τη θετική αντίδραση και τη δημόσια αναγνώριση όλων των σημαντικών φορέων του τουρισμού (σήμερα προσετέθη και το ΞΕΕ) και όχι μόνον.

Με την προχθεσινή “ανυπόγραφη” ανακοίνωση του υπουργείου του οποίου προίσταται και στη συνέχεια, σήμερα το πρωί, δια ζώσης σε κρατικό, δημοσιογραφικά, περιβάλλον, ο περί ου ο λόγος πολιτικός ανήρ έχει προφανώς αναλάβει και την πλήρη ευθύνη, από πλευράς κυβέρνησης, της απόρριψης της πρότασης αλλά και του κατά επίφαση κομματικού, πλην αυθεντικά “πολιτικάντικου” ύφους αυτής.

Καθόσον αφορά στα επιχειρήματά του, προτιμότερον να μην ασχοληθώ, ούτε να επεκταθώ, ας το πράξουν άλλοι.

Ομολογώ, όμως, άνευ ερυθριάσεως δε, ότι ακούγοντάς τον, αρχίζει να μου θυμίζει τον θρυλικό Βάσκο μπόμπιρα Pepe στο “Αστερίξ στην Ισπανία” (ξεσκονίζουμε και κάποια σοβαρά έντυπα, θέρος γαρ) ο οποίος όποτε δεν εγένετο το θέλημά του, κρατούσε την ανάσα του πεισματωδώς “μέχρι που να πάθει κάτι”...

Μόνο που εν προκειμένω αυτός “που παθαίνει κάτι” είναι ο Τουρισμός. Όχι μόνον εκ του πείσματος του Π. Γερουλάνου, βεβαίως, αλλά εν προκειμένω, αυτό τείνει να αποδειχθεί επιζήμιο.

Μέχρι και οικονομική θεωρία για το ότι η μείωση των φόρων (ΦΠΑ) δεν θα έχει επίπτωση στην τουριστική κίνηση ανέπτυξε...
Ολοψύχως (και πεισματικώς και ασμένως) ταγμένος,

george