Lobby {lob~by}:
1. A hall, foyer or waiting room at or near the entrance to a building such as a hotel or a theater.
2. A public room next to the assembly chamber of a legislative body.
3. A group of persons engaged in trying to influence legislators or other public officials in favor of a specific cause.

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

ΕΟΤ: Ή "νέος" ή... καθόλου


Την... “τιμητική” του, από πλευράς αναφορών αλλά προφανώς και... σχεδίων για το μέλλον του, είχε ο ΕΟΤ στο Συνέδριο του ΣΕΤΕ. Στο επίκεντρο των δηλώσεων και της Ο. Κεφαλογιάννη και του γ.γ. Ν. Καραχάλιου. Γενικώς, το “πνεύμα” ήταν κοινό: Διαμορφώνεται ένας νέος ΕΟΤ. Από τις ανακατατάξεις ή και συγχωνεύσεις στις Διευθύνσεις στην Κεντρική Υπηρεσία...

...τους Ελεγκτικούς μηχανισμούς και τις ΠΥΤ, μέχρι τα Γραφεία Εξωτερικού αλλά και μία νέα κατηγορία στελεχών που ετοιμάζεται, όπου δεν θα υπάρχουν ή θα κλείσουν Γραφεία Εξωτερικού, αυτό το διάστημα τα σχέδια της πολιτικής ηγεσίας έχουν σχεδόν ολοκληρωθεί.
Αυτό μαθαίνουμε εμείς, τουλάχιστον.
Όπως μαθαίνουμε επίσης, ότι στο τραπέζι, βρίσκεται πάντα και ένα δεύτερο πλάνο (και χρονολογικός ο προσδιορισμός), που συνδέεται και με την αναδιοργάνωση του Υπουργείου και που πέραν της μεταφοράς σε αυτό της Ειδικής Υπηρεσίας Προώθησης και Αδειοδότησης Επενδύσεων, περιλαμβάνει και μεταφορά και άλλων αρμοδιοτήτων. Με το στελεχιακό δυναμικό, να παραμένει το μεγάλο "ερωτηματικό".
Το “νέος” ΕΟΤ, δεν είναι ‘‘νέος” όρος. Δια στόματος υπουργού Όλγας ακούγεται αρκετά τελευταία, με πλέον πρόσφατη αναφορά - εκτός από τη σημερινή - πριν από ακριβώς δέκα μέρες.
Πιο... νέα, ήταν η αναφορά στον “νέο ΕΟΤ” από τον γενικό του γραμματέα Ν. Καραχάλιο. Με λιγότερες τεχνικές λεπτομέρειες από όσα έχει πει και επανέλαβε σήμερα η υπουργός, αλλά πολύ πιο εμφατικά και δηκτικά, έδωσε ένα σύνθημα για το επόμενο εξαμήνο, τουλάχιστον:
“Ο ΕΟΤ πρέπει να αλλάξει. Δεν είναι ο ΕΟΤ που θέλουμε. Και ή θα αλλάξει ή δεν θα έχει λόγο ύπαρξης”, είπε.
Αυτό, κάποιοι στην αίθουσα, το άκουσαν σαν δέσμευση και μάλιστα ειλικρινή. 
Άλλοι σαν προειδοποίηση και κάποιοι, ίσως και ως “απειλή” ακόμα.
Το θέμα είναι, βέβαια, σε ποιον ή σε ποιούς ακριβώς απευθυνόταν το δια ατάκας διλημματικό μήνυμα. 
Σε όσους έπρεπε να ακούσουν το δεύτερο σκέλος για να αποδεχθούν το πρώτο ή σε εκείνους που τους ενδιέφερε το δεύτερο, ανεξαρτήτως του πρώτου;
Λίγο post hoc ergo propter hoc θυμίζει όλο αυτό.
Για να δούμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου