Τρία πλαίσια περιμένουν το Χωροταξικό και όλοι μαζί την... Τίνα

Το κινεζικό μαρτύριο της “σταγόνας” θυμίζει η όλη ιστορία των αποκρατικοποιήσεων και ειδικά ως προς το θέμα του νέου “ προιόντος” της κατοικίας για την αξιοποίηση...

...των δημόσιων εκτάσεων και την προσέλκυση επενδύσεων σε ιδιωτικές εκτάσεις.

Η αρχή έγινε (από... εμάς, το παραδεχόμαστε) από τη δημοσιοποίηση των βασικών κατευθύνσεων του ΥΠΠΟΤ για το θεσμικό πλαίσιο για την τουριστική κατοικία - τουτέστιν τη συνδυαζόμενη με ξενοδοχειακές υποδομές - και τις τουριστικές επενδύσεις. 

Στη συνέχεια, βγήκαν οι πρώτες πληροφορίες για το θεσμό της “Επιφάνειας”, το πλαίσιο με το οποίο θα διευθετείται το ζήτημα της “πώλησης”, η οποία εν προκειμένω μάλλον θα είναι περισσότερο ένα είδος μακροχρόνιας εκμίσθωσης ακινήτων και εγκαταστάσεων επί των εκτάσεων.

Πριν από λίγες μέρες, στο "Βήμα" βγήκε το σχέδιο για την “εξοχική κατοικία”, το πλαίσιο-ομπρέλα ας πούμε και σήμερα στα “Νέα”, εδώ, προκύπτουν και τα... “εδαφονόμια”!

Ουσιαστικά πρόκειται για προβλέψεις που υπάρχουν στο σχέδιο για τον θεσμό της Επιφάνειας, δηλαδή, ρευστοποίησης της δημόσιας περιουσίας μέσα από τη σύσταση εταιρειών χαρτοφυλακίου ακινήτων και τιτλοποίησής τους. 

Εν αναμονή της συνολικής εικόνας των τριών πλαισίων, πλέον καθοριστικός και σημαντικός παράγοντας παραμένει το πως αυτά θα “κουμπώσουν” στον Χωροταξικό Σχεδιασμό.

Εκεί καταλήγουν και από εκεί ξεκινούν όλα. Και επ’ αυτού, προσέξτε τις δύο τελευταίες παραγράφους του δημοσιεύματος για να καταλάβετε το κλίμα που επικρατεί.

Το ερώτημα δεν είναι πια αν παραμένει πρόσωπο-κλειδί η Τίνα Μπιρμπίλη - η συναίνεση του Ν. Σηφουνάκη μάλλον δεν επαρκεί - αλλά το κατά πόσο μπορούν να χειριστούν η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός προσωπικά, αυτή τη στιγμή, μία πεισματική της άρνηση και απόλυτη θέση της - μόνη εναντίον οικονομικού επιτελείου -, όσο και το κατά πόσο μπορούν να διαχειριστούν πολιτικά, μία ενδεχόμενη "ηχηρή" αποχώρηση...