Διαρροές Έκθεσης Ρακιντζή: Η αβάσταχτη ελαφρότητα του "τσουβαλιάσματος"

Ειλικρινά μας θλίβει και μας συνθλίβει αυτό το συλλήβδην “τσουβάλιασμα” των περιπτώσεων πειθαρχικά ελεγχόμενων υποθέσεων στο Δημόσιο. Αυτή η δημοσιογραφική προσέγγιση των επιλεκτικών αναφορών με τη λογική του “όλα τα σφάζουμε”, όταν κραυγαλέες περιπτώσεις που δημόσιοι υπάλληλοι συνελήφθησαν...

 

...με τα λεφτά στην τσέπη κυριολεκτικά ή καταφανώς ευνόησαν ιδιώτες με σκοπό το οικονομικό όφελος, συμψηφίζονται, αβλεπί και ελαφρά τη καρδία, με περιπτώσεις που είτε δεν έχουν περάσει από δευτεροβάθμια πειθαρχικά ακόμα, είτε αφορούν σε εντελώς διαφορετικής βαρύτητας περιστατικά, είτε δεν έχουν τελεσιδικίσει.

Είναι, νομίζουμε, θεαματικά μεγάλη η διαφορά μεταξύ "σκαστών" παρανομιών και εξόφθαλμων ενεργειών από περιστατικά επί διοικητικών διαδικασιών που δεν έχει αποσαφηνιστεί αν προκύπτουν κολάσιμες πράξεις σε τι βαθμό. 

Από την άλλη πλευρά, τι μήνυμα θέλει να (μας) περάσει ο κ. Ρακιντζής; Πως ό,τι παραπέμπεται σε δευτεροβάθμιο πειθαρχικό, θα έχει και την κατάληξη που αυτός επιθυμεί; 

Προεξοφλεί τις αποφάσεις των δευτεροβάθμιων οργάνων; Αυτό μας λέει;

Και τέλος πάντων, το “αλάθητο του Πάπα” έχει ο Γενικός Επιθεωρητής;

Όταν κάποιοι υπάλληλοι του ΕΟΤ, εν προκειμένω, διασύρονταν επί σειρά μηνών με αντίστοιχες “διαρροές” για υποθέσεις επί των οποίων τώρα βγαίνουν απαλλακτικά βουλεύματα, τί έχει να πει ο κ. Ρακιντζής;

Τι έχουν να πουν σε αυτούς τους ανθρώπους όλοι εκείνοι που τους “κρέμαγαν στα μανταλάκια”, μετά τα “όργια κιτρινισμού”; 

Όταν υπάρχει καταδίκη ή επιβολή ποινών, φυσικά γίνεται κύριο θέμα στα media. Όταν η εξέλιξη είναι διαφορετική από τις “αποκαλύψεις”, ούτε... “μονόστηλο” στην 35η σελίδα δεν γίνεται.

Σταματάμε εδώ, σήμερα και περιμένουμε την πλήρη Έκθεση, την Τρίτη για να μελετήσουμε και να συνεχίσουμε.