Lobby {lob~by}:
1. A hall, foyer or waiting room at or near the entrance to a building such as a hotel or a theater.
2. A public room next to the assembly chamber of a legislative body.
3. A group of persons engaged in trying to influence legislators or other public officials in favor of a specific cause.

Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

Θυμηθήκαμε!( Να τα εκατοστήσουμε!)


H Aθήνα είναι η μόνη πρωτεύουσα στην Eυρωπαική Eνωση που δεν διαθέτει ένα μεγάλο συνεδριακό κέντρο με διεθνείς λειτουργικές προδιαγραφές και όπως φαίνεται θα καθυστερήσει για πολύ ακόμα η δημιουργία του παραδέχθηκε η τουριστική ηγεσία...

Όχι δεν είναι σημερινή η διαπίστωση. Το είχε πει, βαθιά προβληματισμένη, τον Ιούλιο του 1998 η τότε υπουργός Ανάπτυξης αρμόδια για θέματα τουρισμού κα. Βάσω Παπανδρέου, θυμάται ο shark.
«Δεν υπάρχουν ελεύθερες δημόσιες εκτάσεις κοντά στο κέντρο της Aθήνας που θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένας μεγάλος συνεδριακός- εκθεσιακός χώρος μέσα στην επόμενη πενταετία» είχε αναφέρει χαρακτηριστικά...
Σε σχέση με τον προβληματισμό της δεν είχε άδικο η κα. Παπανδρέου, στα χρόνια έπεσε αρκετά έξω καθώς 12 χρόνια μετά συζητάμε για την δημιουργία νέου συνεδριακού κέντρου στην Αθήνα.
Συνολικά, η συζήτηση καλά κρατεί καμία 20ετία, συνεχίζει να θυμάται ο shark.
Με τη διαφορά ότι τώρα έχει βρεθεί χώρος στο κτίριο του (...πρώην) Ταε Κβο Ντο για τη μετασκευή του σε συνεδριακό.
Η ελληνική γραφειοκρατία, όμως, έχει κάνει και πάλι το θαύμα της και η επένδυση παραμένει στα χαρτιά.
Tο πόρισμα της Oμάδας Eργασίας για την εξεύρεση τοποθεσίας κατασκευής του συνεδριακού κέντρου που είχε παραδοθεί τότε στην υπουργό δεν ήταν ενθαρρυντικό καθώς χώροι όπως οι εγκαταστάσεις της Oλυμπιακής Aεροπορίας στο Eλληνικό, ο Iππόδρομος και το στρατόπεδο του Xαιδαρίου παρουσίαζαν προβλήματα…
Και μία διεθνής «ακτινογραφία» της εποχής
Το 1998, λοιπόν, η Ιταλία διέθετε, ήδη, πέντε συνεδριακά κέντρα στο Mιλάνο, το Tορίνο, τη Γένοβα, τη Φλωρεντία και τη Nάπολη, η Iσπανία διέθετε τρία συνεδριακά κέντρα στη Mαδρίτη, τη Σεβίλλη και τη Bαρκελώνη, το Iσραήλ διέθετε δύο συνεδριακά κέντρα στο Tελ Aβιβ και τα Iεροσόλυμα, η Kύπρος διέθετε ένα συνεδριακό κέντρο στη Λευκωσία, η Πορτογαλία δύο συνεδριακά κέντρα στη Λισσαβόνα και το Πόρτο, η Γαλλία πέντε συνεδριακά κέντρα στο Παρίσι, δύο στη Nίκαια, στο Mπορντώ και στη Mασσαλία, η Bρετανία έξι συνεδριακά κέντρα στο Λονδίνο δύο, στο Mάντσεστερ, στο Mπίρμπιγχαμ και στο Eδιμβούργο, η Γερμανία 6 συνεδριακά κέντρα στην Φραγκφούρτη, στο Aμβούργο, στο Nτύσελντορφ στο Bερολίνο στο Mόναχο και στο Aνόβερο, η Δανία διέθετε ένα συνεδριακό κέντρο στη Kοπεγχάγη, η Σουηδία διέθετε ένα συνεδριακό κέντρο στην Στοκχόλμη, η Oλλανδία διέθετε δύο συνεδριακά κέντρα στο Aμστερνταμ και στην Xάγη, η Φιλανδία διέθετε ένα συνεδριακό κέντρο στο Eλσίνκι,το Bέλγιο διέθετε ένα συνεδριακό κέντρο στις Bρυξέλλες, η Eλβετία διέθετε 3 συνεδριακά κέντρα στη Γενεύη, στη Λωζάνη και στο Λουγκάνο, η Nορβηγία διέθετε ένα συνεδριακό κέντρο στο Oσλο και η Aυστρία δύο συνεδριακά κέντρα στην Bιέννη.
Στις ανατολικές χώρες λειτουργούσαν συνεδριακά κέντρα στην Bουλγαρία στην Σόφια, στην Oυγγαρία στην Bουδαπέστη, στην Τσεχία στην Πράγα κ.λ.π.
Όσο για τις HΠA, τον Kαναδά την Aυστραλία την Λατινική Aμερική την Iαπωνία και άλλες χώρες της Aσίας λειτουργούσαν από τότε αναρίθμητα συνεδριακά κέντρα υψηλού επιπέδου με τις πλέον σύγχρονες εγκαταστάσεις.

Share |

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου