Lobby {lob~by}:
1. A hall, foyer or waiting room at or near the entrance to a building such as a hotel or a theater.
2. A public room next to the assembly chamber of a legislative body.
3. A group of persons engaged in trying to influence legislators or other public officials in favor of a specific cause.

Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

Να που ανοίξαμε και το κεφάλαιο ¨Σουβλάκι"...


«Το blogging, αγαπητό μου lobby δεν είναι μόνον πληροφορώ, σχολιάζω, εκφράζω απόψεις, καταγγέλλω κοκ. Είναι και αυτοκριτική» μας (την) είπε πριν από λίγο ο δικός μας, ο shark. «Αφού δικαιώνεται χωροχρονικά, πολιτισμικά και επιστημονικά το σουβλάκι»...

...απεφάνθη, «πρέπει να αναγνωρίσεις τη διορατικότητα και βαθιά σκέψη του υφυπουργού Νικητιάδη που το είχε επισημάνει εδώ και μήνες, όταν είχε πάει στην Θράκη»!
Και προς στιγμήν μας κλόνισε, ο κατεργάρης – περνάει και καλά εκεί που είναι τώρα, απολαμβάνοντας θάλασσες φιλόξενες και αναζωογονούσες, όρμους αλεξήνεμους και παρέες... γοργόνων φιλόστοργων, καλλίγραμμων και φεγγαρολουσμένων... ώπα παιδιά, συγγνώμη, ξεφεύγουμε λίγο όταν μιλάμε για τους συνεργάτες μας  – αλλά έλα που ο «παλιός είναι αλλιώς», αγαπημένε μας shark.
ο shark μας...
Πρώτον διότι αυτό που δικαιώθηκε παλαιόθεν είναι το σουβλάκι-καλαμάκι και δεύτερον, διότι εμείς, τότε, μπορεί να αστειευτήκαμε λίγο με την επισήμανση του υφυπουργού, αλλά για δες τι λέγαμε για το σουβλάκι, σε ανύποπτο χρόνο, σε εκείνη την ανάρτηση !
Μακάρι να έχουν πάντα στο μυαλό τους οι εκάστοτε ταγοί της τουριστικής μας πολιτικής, ότι το πολύ... «αφ’ υψηλού» και η απαξίωση ή η περιφρόνηση βασικών πολιτισμικών στοιχείων ενός προορισμού, όπως π.χ. για ορισμένα «είδη» ή για «μεθόδους» διατροφής, υπονομεύουν την αυθεντικότητα των προορισμών αυτών.
Το σουβλάκι είναι ελληνικό στοιχείο διατροφής εδώ και 4.000 χρόνια (τουλάχιστον, γιατί στην Κρήτη, μαζί με την μέθοδο για το «αντικριστό», πρέπει να πηγαίνουμε καμιά-δυό χιλιάδες παλαιότερα...) και επομένως, αν αυτό το «πλασάρουμε» κατάλληλα, αν  κάνουμε το σωστό branding δηλαδή, είτε το τρώει ο πρόεδρος της Ρωσίας, ο διευθύνων σύμβουλος της Microsoft, ο διευθυντής μιας Τράπεζας στην Ιταλία είτε ο Hans από την Στουτγάρδη ή ο Mike από το Λίβερπουλ, ο αντίκτυπος θα είναι ο ίδιος: τρώτε μία «πατέντα» 4.000 ετών!!!
Υφυπουργέ, τ' ακούς;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου