Τελικά, στις κρίσεις λέμε... kalimera!

Κάποιοι μεγαλύτεροι συνηθίζουν να λένε σε νεότερους που έρχονται να τους πουν μία ιδέα τους ότι "καλή είναι, αλλά όλο και κάποιος άλλος θα το έχει σκεφθεί...". Και όταν έχεις να κάνεις με ένα slogan όπως το kalimera, ε, δεν μοιάζει με την απόλυτη επιβεβαίωση αυτής της εμπειρικής συνήθειας;
Η αλήθεια είναι ότι μας έτρωγε από την πρώτη στιγμή που μάθαμε - πρώτοι, πάλι, ομολογουμένως, το δημοσιεύσαμε, αν το ψάξετε- ότι το κεντρικό μήνυμα  της «φρεσκαρισμένης» διαφημιστικής εκστρατείας του ΕΟΤ θα ήταν, τηρούμενων των... ταμειακών αναλογιών και των ειδικών χρονικών συνθηκών φυσικά, το αφοπλιστικώς απλό και ιδιοφυώς απλοϊκό kalimera. Και μας έτρωγε γιατί ακριβώς θεωρούσαμε ότι δεν είναι δυνατόν να μην έχει χρησιμοποιηθεί προηγουμένως, κάποια στιγμή, αυτή η δυνητικά πανίσχυρη και πλήρης μηνυμάτων και συμβολισμών λέξη.

Ωστόσο, παρά τα περίπου 20 χρόνια εμπειρίας και προσωπικής ενασχόλησης με τα του τουρισμού ζητήματα του Tourism Lobby και των βασικών συνεργατών του, δεν απέδωσαν κάποιο αξιόλογο εύρημα στην αναζήτηση, πέραν του ότι το kalimera είχε κατά καιρούς χρησιμοποιηθεί από specialist  tour operator.

Ώσπου, μια ωραία πρωία προ ολίγων ημερών, η αγαπητή και αγαπημένη μας Βαρβάρα, νεότατη κιόλας συγκρινόμενη με εμάς, εντόπισε και μας απέστειλε την πολυπόθητη απάντηση, με τις δικές της παρεμβάσεις βεβαίως:

 Μεταξύ μας, αυτό που μας εντυπωσιάζει περισσότερο είναι ότι το «kalimera» είχε ξαναχρησιμοποιηθεί τόσο πίσω στον χρόνο. Από την άλλη πλευρά, θυμηθήκαμε ότι η περίοδος του 1992 ήταν και πάλι μια από τις χειρότερες στην ιστορία του ελληνικού τουρισμού, με βαριές απώλειες λόγω του πρώτου Πόλεμου του Κόλπου αλλά και άλλων τραγικών λαθών και αβαριών της τουριστικής μας αγοράς...

Μήπως σε περιόδους κρίσεων, αυθορμήτως επιστρέφουμε ή αναζητούμε τα παλαιά, απλά και στοιχειώδη;