Ήταν μία τοποθέτηση από εκείνες που επιφέρουν σοβαρό αντίλογο ή σημαντική αποδοχή και οπωσδήποτε ανοίγουν μία μεγάλη συζήτηση. Σε κάθε περίπτωση, είχε μία τοποθέτηση απολύτως ρεαλιστική ενδεχομένως και πολιτικά ειλικρινής, η χθεσινή παρουσία του κ. Π. Γερουλάνου…… στη Βουλή, στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων. Για όσους δεν την έχουν διαβάσει, έχει ως εξής:
«Δεν θέλω να δημιουργούνται αυταπάτες σχετικά με το τι κάνουμε και το τι αποτέλεσμα φέρνουμε. Έρχονται δύσκολες ημέρες μπροστά μας. Κάθε μέρα, σε κάθε εφημερίδα σε όλο τον κόσμο, ακόμη και στο πρωτοσέλιδο, πολύ συχνά υπάρχει ένα άρθρο κατά της Ελλάδας.
Το πρόβλημα που έχουμε έγκειται στο εφέτος. Όταν ο άλλος βλέπει ότι μπορεί να μην βρει ταξί ή να μην φύγει το αεροπλάνο του ή να πάει στην Ακρόπολη και να την βρει κλειστή, η πρώτη φράση που του έρχεται στο μυαλό είναι "άστο για του χρόνου. Εφέτος ας πάμε αλλού''. Όποια καμπάνια και αν κάνουμε το "άστο για του χρόνου" δεν μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε.
Δεν μπορούν οι φύλακες της Ακρόπολης να σταματήσουν έναν όχλο, που σπάει ένα λουκέτο και μπαίνει μέσα. Δεν γίνεται να αρχίσουμε μάχες στα λιμάνια και στους αρχαιολογικούς χώρους. Οι μάχες έξω από την Ακρόπολη και τα λιμάνια, μόνο κακό κάνουν στη χώρα. Απευθύνω έκκληση. Είτε γίνονται από στενοκέφαλους είτε είναι οργανωμένες, αυτές οι διαμαρτυρίες είναι σε εντελώς λάθος κατεύθυνση».
Το δίλημμά μας πριν καταλήξουμε σε κάποιου είδους κριτική ή σχολιασμό, είναι το αν και το πότε μπορεί, δικαιούται και πρέπει ένας υπουργός να λέει αυτά τα λόγια;Ως αρμόδιος για έναν τομέα, υπουργός, πρέπει να λες αλήθειες που δημοσιοποιούνται και επομένως μπορούν να αναπαραχθούν από κάθε ελληνικό ή ξένο ΜΜΕ; Είναι προτιμότερο αυτό από το να «στρογγυλεύεις» κάποιες καταστάσεις, ή όχι;
Από την άλλη πλευρά, όταν παραδέχεσαι ότι δεν γίνεται να αντιμετωπιστεί μία κατάσταση της αρμοδιότητάς σου, ποια είναι τότε η πραγματική ή η εναπομένουσα ευθύνη σου, ως πολιτικού «υπευθύνου»;
Προς το παρόν, το αφήνουμε στην κρίση σας…
Η Διαχείριση κρίσης απαιτεί μεθόδευση και Τοπικότητα
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι δρομολογημένες πρωτοβουλίες δεν επαρκούν για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η κρίση που πλήγει εδώ και 6ετία τον ελληνικό τουρισμό.
Πότσνταμ, 14 Μαΐου 2010 – Ο Σχεδιασμός επικοινωνιακών δράσεων στα πλαίσια διαχείρισης μιας κρίσης - ειδικά όσον αφορά τον ελληνικό τουρισμό – συνίσταται να γίνει με ιδιαίτερη προσοχή και επιμέλεια, όσον αφορά την επιλογή των μέτρων και θεμάτων, την σειρά με την οποία θα δρομολογηθούν στα τοπικά ανά χώρα μέσα ενημέρωσης, καθώς επίσης και την θεματικοποίηση όλων των πτυχών που διαμορφώνουν και μεταλλάσσουν συνεχώς την κρίση. Η επικοινωνιακή αποτελεσματικότητα συγκεκριμμένων μέτρων μπορεί να επιφέρει αποτελέσματα μόνο όταν ληφθούν υπόψιν οι ανά χώρα ιδιαιτερότητες των μέσων ενημέρωσης και σε καμμία περίπτωση δεν βοηθά η επικοινωνιακή δράση με «το ποτιστήρι». Στο εξωτερικό τα ΜΜΕ περιμένουν συγκεκριμμένες απαντήσεις σε συγκεκριμμένα θέματα.
Η σύσταση μιας Κεντρικής επιτροπής Διαχείρισης κρίσης με Κεντρικό «μάνατζερ διαχείρισης» τον πρόεδρο του ΕΟΤ είναι ένα πρώτο θετικό βήμα που έγινε από πλευράς Υπ. Πολιτισμού και Τουρισμού, αλλά τώρα χρειάζεται και το σωστό επικοινωνιακό στήσιμο και λανσάρισμα που απαιτείται για την σωστή διαχείριση της κρίσης. Οι απαιτήσεις των ξένων δημοσιογράφων – ειδικά των γερμανόφωνων - σχετικά με την ενημέρωση και αντιμετώπιση της κρίσης που προσβάλλει τον ελληνικό τουρισμό, είναι πολύ υψηλές. Η αντιστροφή του αρνητικού κλίματος μπορεί να επιτευγχθεί, αλλά όχι από την μία μέρα στην άλλη, παρά μόνο μέσω μιας συνεχούς επικοινωνίας όλων των κρίσιμων θεμάτων σχετικά με τον εληνικό τουρισμό που απασχολούν τα μέσα ενημέρωσης στις δυνητικές αγορές.
Η κατάσταση είναι πολύ πιο πολύπλοκη και πολυσύνθετη, απ΄ότι πιστεύει κανείς στην Ελλάδα: «Μια καμπάνια με μια γενική επιχειρηματολογία, κρίνουμε ότι δεν θα βοηθήσει στον βαθμό που θα έπρεπε, μιας και τα συνεχή αρνητικά συμβάντα που διαδραματίζονται στην Ελλάδα, μεταδίδονται με μεγαλύτερη ταχύτητα στα ξένα ΜΜΕ, από ότι χρειάζεται η αποστολή ενός «dvd». Αυτό σημαίνει, ότι η δημιουργία ενός dvd, ναι μεν είναι μια έξυπνη ιδέα, αλλά στην λάθος στιγμή και δεν ικανοποιεί τις προσδοκίες των δημοσιογράφων και λοιπών αποδεκτών, χάνοντας την αξία και βαρύτητα που του αρμόζει με την επόμενη αρνητική είδηση που θα συμβεί και θα δημοσιευθεί, διογκώνοντας μαζί και την αναξιοπιστία. Με άλλα λόγια η υφή και σειρά των επικοινωνιακών εργαλείων θέλει ιδιαίτερη προσοχή.
Πολύ σημαντικότερο είναι να προσδιοριστούν τα «καυτά θέματα» που απασχολούν τους ξένους ανταποκριτές και δημοσιογράφους ανά χώρα-αγορά, και με τα οποία επηρεάζεται η ψυχολογία της Κοινής γνώμης, με αποτέλεσμα να έχουμε μείωση κρατήσεων, αύξηση των αρνητικών δημοσιευμάτων κλπ.
Η επικοινωνιακή διαχείριση της κρίσης συνιστούμε να γίνει σε δύο κατευθύνσεις παράλληλα: Στο εσωτερικό της χώρας, γιατί η κρίση στον ελληνικό τουρισμό δημιουργείται στην πηγή της και όχι πιά μόνο από εξωγενείς παράγοντες. Η Κεντρική Επιτροπή πέραν του Συντονιστικού Έργου, θα πρέπει να είναι σε συνεχή επικοινωνία με τις αρμόδιες υπηρεσίες στο εξωτερικό δηλ. τα Γραφεία Τύπου των πρεσβειών και του ΕΟΤ, αλλά δίνοντάς τους τις αρμόζουσες κατευθύνσεις και οδηγίες βάσει ενός Επικοινωνιακού Σχεδίου Διαχείρισης Κρίσης.
Στο εξωτερικό η θεματικοποίηση θα πρέπει να συντονιστεί ανά αγορά μεταξύ της Επιτροπής Διαχείρισης Κρίσης, των Γραφείων Τύπου των πρεσβειών και του ΕΟΤ και ενός εξειδικευμένου Επικοινωνιολόγου Διαχείρισης Κρίσης στην εκάστοτε χώρα. Έτσι θα διασφαλιστεί όχι μόνο η επικοινωνιακή συμβατότητα, αλλά και η αποτελεσματική επιχειρηματολογία ανά θέμα. Η επικοινωνιακή ποιότητα των θεμάτων για τα οποία ζητούν ξεκάθαρες απαντήσεις τα ξένα ΜΜΕ είναι το Α και το Ω για μια επιτυχημένη επικοινωνιακή διαχείριση της κρίσης.