Δεν μπορούμε να θυμηθούμε με ακρίβεια το αν το είχε πει ο Κουρκουλος και σε ποιόν - σίγουρα δεν ήταν ο Βόγλης - αλλά πέραν πάσης αμφιβολίας το “Ωρέ Μπασιάκο, μαύρη μέρα ξημέρωσε στον κάμπο!”, ειναι η φράση που, ξανά, τριγυρνάει στο μυαλό μας. Από την άλλη πλευρά...
...μας έρχονται και flash εικόνες από τη Νοταρά να ρίχνει το “μπουρλότοοοο”.
Μόνο που ούτε οι εληνικές, ούτε άλλες ταινίες μπορούν να αποδώσουν τους φόβους, την ανασφάλεια, την απόγνωση αλλά και την οργή που διακατέχουν τους περισσότερους Έλληνες, όλων των ηλικιών, αυτή τη Δευτέρα.
Και οι κύριοι υπέυθυνοι να εμφανίζονται και ως “σωτήρες”, διεκδικώντας “αλάθητο” και “πατριωτισμό”, λες και στο μυαλό τους ζουν σε μία άλλη πραγματικότητα τα τελευταία δυόμιση χρόνια.
Διότι το να είναι θράσος όλο αυτό, ε, δεν το χωράει το δικό μας μυαλό πια...
Δεν ξέρουμε επίσης αν έχει κάποια βάση αυτός ο παλαιός αστικός μύθος ότι ο καιρός της Ελλάδας συμβαδίζει γενικώς με τις ενδόμυχες διαθέσεις και τα συναισθήματα του υποσυνείδητου του λαού μας, αλλά τόση μαυρίλα στους ουρανούς όσο αυτή που βλέπουμε τελευταία, πραγματικά μας έχει “τσακίσει” το ηθικό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου