Περί Ζαππείου ο λόγος στη Βουλή, όπου ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας, απαντώντας σε ερώτηση βουλευτών με αφορμή εγκύκλιο για την Επιτροπή
Ολυμπίων και Κληροδοτημάτων προτείνοντας την κατάργηση Εθνικού Κληροδοτήματος, απάντησε μεταξύ άλλων ότι μία τέτοια κατάργηση αντίκειται στο Σύνταγμα.
«Η μόνη δυνατότητα διαφοροποίησης από τη βούληση του διαθέτη δίνεται με την παρ. 2 του άρθρου 109, σύμφωνα με την οποία κατ’ εξαίρεση επιτρέπεται η επωφελέστερη αξιοποίηση ή διάθεση, για τον ίδιο ή άλλο κοινωφελή σκοπό, εκείνου που καταλείφθηκε ή δωρήθηκε, στην περιοχή που καθόρισε ο δωρητής ή ο διαθέτης ή στην ευρύτερη της περιφέρεια, όταν βεβαιωθεί με δικαστική απόφαση ότι η θέληση του διαθέτη ή του δωρητή δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί, για οποιονδήποτε λόγο, καθόλου ή κατά το μεγαλύτερο μέρος του περιεχομένου της, καθώς και αν μπορεί να ικανοποιηθεί πληρέστερα με τη μεταβολή της εκμετάλλευσης, όπως νόμος ορίζει», συμπληρώνει ο κ. Στουρνάρας στις απαντήσεις του προς τους βουλευτές της Ν.Δ. Αδ. Γεωργιάδη και της Χρυσής Αυγής Ηλ. Παναγιώταρο.
Όπως είχε επισημάνει ο βουλευτής της Ν.Δ. «η Επιτροπή Ολυμπίων Κληροδοτημάτων λειτουργεί με δικό της προϋπολογισμό και δεν επιχορηγείται από το κράτος. Μάλιστα το Κληροδότημα καταβάλλει υψηλούς φόρους εισοδήματος εξαιτίας των ενοικίων που εισπράττει από τις αίθουσες Ζαππείου Μεγάρου, του αναψυκτηρίου «Αίγλη», καθώς και των δύο περιπτέρων του, επί της οδού Αμαλίας. Από τα συγκεκριμένα έσοδα πληρώνονται
Το έχουμε ξαναπει, το λέμε ακόμα μία.
Το Ζάππειο είναι ένα μοναδικού χαρακτήρα ακίνητο, από αυτά που σπάνια συναντά κανείς σε ευρωπαικές πρωτεύουσες. Σε αντίθεση, όμως με όσα ισχύουν και συμβαίνουν σε άλλες πόλεις, η αξιοποίησή του προς όφελος της “συνεδριακής” εικόνας της Αθήνας και εν γένει του ποιοτικού τουριστικού προιόντος που έχει να κάνει με τα συνέδρια, τις εταιρικές συναντήσεις, τα ταξίδια κινήτρων και όλη αυτήν την αγορά, παραμένει δύσκολη και η παραχώρησή του γίνεται μετ’ εμποδίων και με ισχυρή δόση νοοτροπίας στενού δημοσίου.
Με μία μικρή υπέρβαση στο management και στο marketing, το Ζάππειο θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ένα venue για το οποίο θα μιλάει όλη η διεθνής κοινότητα οργανωτών συνεδρίων και εταιρικών συναντήσεων.
Επί θητείας Γ. Δομάγερ και ύστερα από ατελείωτες συζητήσεις και παροτρύνσεις από την πλευρά φορέων όπως το Athens Convention Bureau, αυτή η διάσταση είχε αρχίσει να “ανθίζει”. Και όποτε παραχωρήθηκε, το αίθριο ειδικά, ως χώρος διεξαγωγής συνεδρίων, συναντήσεων, παρουσιάσεων ή για κοινωνικες εκδηλώσεις στο πλαίσιο τέτοιων διοργανώσεων, πραγματικά άφησε απίστευτες εντυπώσεις.
Τώρα, από ό,τι ακούμε και φοβόμαστε, υπάρχει μία τάση να γυρίσουμε πάλι σε νοοτροπίες άλλων εποχών.
"Είναι σαν να μιλάς με το... ΙΚΑ", μας έλεγε χαρακτηριστικά επαγγελματίας του χώρου.
Φυσικά και δεν πρέπει ποτέ να τεθεί καν θέμα πώλησης του Ζαππείου. Αυτό είναι και ακούγεται ανατριχιαστικό. Ούτε και θα πρέπει να ενταχθεί σε λογικές “κέρδους”, πέραν δηλαδή των εσόδων που χρειάζεται για να καλύπτονται, τα λειτουργικά του έξοδα και η αναβάθμιση ή βελτίωση των υπηρεσιών του.
Ωστόσο, η φιλοσοφία διαχείρισής του πρέπει να αλλάξει άρδην και να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις και στις ανάγκες μίας πόλης που έχει ορισμένους από τους σημαντικότερους χώρους ιστορικού ενδιαφέροντος του κόσμου αλλά παραμένει ανήμπορη να τους αξιοποιήσει ουσιαστικά, έξυπνα, "ευγενικά" και προς όφελός της.
Και ως αξιοποίηση, δεν εννοούμε τις συμβατικές επισκέψεις τουριστών εντός περιορισμένου ωραρίου.
Το Ζάππειο πρέπει να “ανοίξει” περισσότερο σε αυτόν τον κόσμο της διεθνής αγοράς συνεδρίων. Και πρέπει και να στελεχωθεί και να προβληθεί ανάλογα, προς αυτήν την κατεύθυνση.
Αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας δεν σημαίνει μόνον αποκρατικοποίηση, κ. Στουρνάρα. Σημαίνει και εκσυγχρονιμός νοοτροπιών, επιλογή κατάλληλου ανθρώπινου δυναμικού και εξέλιξη διαδικασιών διαχείρισης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου