«Γιατί κλαίς, εσύ δεν ήσουν που γέλαγες εχθές; Γιατί κλαις;»…
Συνεργάτης μας, παλαίμαχος των λαϊκών πιστών Αθηνών και Περιφέρειας και με άριστη γνώση των τεκταινόμενων στον ΕΟΤ (για να μην παρεξηγούμεθα, η πρώτη ιδιότητα δεν προϋποθέτει τη δεύτερη και το ανάστροφον) μας ζήτησε να χρησιμοποιήσουμε το ανωτέρω ρεφραίν, το οποίο, κατά πως λέγει, προέρχεται από άσμα λίαν δημοφιλές και επιτυχές, το πάλαι ποτέ, ενός κ. Γονίδη ως καταλληλότερο για να περιγράψει την κατάσταση… (μεγαλο)κοπέλας εκεί στον ΕΟΤ.
Η οποία, από τη στιγμή που έμαθε ότι μετακινείται -βάσει της απόφασης του κ. Προέδρου του Οργανισμού- έχει ομολογουμένως ρίξει πολύ κλάμα, έκτοτε, στις επικοινωνίες της, τηλεφωνικά ή δια ζώσης με υψηλότερα, του προέδρου, ιστάμενα πρόσωπα.
Έλα όμως που η απόφαση δεν αλλάζει και το κλάμα δεν συγκινεί, μας επισημαίνει ο συνεργάτης μας. Και επιμένει: "επομένως, γιατί κλαίς; (ακόμα)"…
Δια την μεταφορά
ολοψύχως ταγμένος
george
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου