H Ελλάδα στη Sea Trade 2012: Μία παρουσίαση που δεν έγινε και ένα μπουκάλι ούζο (κυριολεκτικά)...

Γιοχο-χο και ένα (1)
μπουκάλι ούζο...

Μπορεί να παραπέμπαμε αλλού για μία πρώτη ενημέρωση από το Μαϊάμι για τα όσα συνέβησαν ή δεν συνέβησαν στην έκθεση Sea Trade, αλλά έχουμε και δική μας «ανταπόκριση» από άνθρωπό μας που όχι απλώς βρέθηκε εκεί, αλλά…

…έκανε και φωτορεπορτάζ.
Μας γράφει σχετικά:
«Πλήρης αποτυχία από μια μη επαγγελματική για τους συνεκθέτες συμμετοχή σε ένα απόλυτα επαγγελματικό γεγονός.

Περίπτερο όχι απλά λιτό αλλά φθηνό με την έννοια του γούστου με αποτυχημένα χρώματα (π.χ. ο «οργασμός» του λευκού μέχρι και στην μοκέτα που έγινε την πρώτη ημέρα ανοικτό γκρι και κατέληξε την δεύτερη και την τρίτη σε πιτσιλωτό από βρωμιές και καφέδες, σκουπίδια και πατούσες....).

Δεν ξέρει ο έρημος ο κατασκευαστής ότι από τα φυτά. ένα εύκολο φυτό που μας χαρακτηρίζει σαν χώρα και προορισμό είναι η ελιά και όχι ο φύκος...

Ο ΕΟΤ νομίζω ότι προβάλλει όλη την Ελλάδα όπου πάει και δεν είναι ο φτωχός συγγενής που δεν ξέρει το αντικείμενο που προβάλει. Και αφήνει τα μεγάλα λιμάνια να το κάνουν αλλά μόνο προς όφελός τους, «εξαφανίζοντας» τα μικρά λιμάνια, π.χ. Μήλος, Σαντορίνη , Κως, Παξούς, κλπ που είχαν ζήτηση από τους επαγγελματίες επισκέπτες;

Είναι δυνατόν να ανακοινώνεται παρουσίαση και να… μην γίνεται χωρίς κάποια κοινοποίηση του λόγου και για να το... πανηγυρίσουμε να ξεσπάμε στον μπουφέ και μετά, να την κάνουμε για την Αθήνα επειδή μας φώναξε η υπουργός (σ.σ. Ανάπτυξης και Ναυτιλίας, εννοείται);

Ξέρει άραγε η υπουργός πόσο κόστισε το πανηγυράκι;

Ξέρει ότι δεν προσεκλήθη κανένα μέσο και ότι ποτέ δεν πήγε υλικό στο Press Center; Πως να έρθουν οι ξένοι δημοσιογράφοι; Μπορεί να μύριζαν το ούζο από μακρυά;

Όταν ανακοινώνεις ότι προσφέρεις ούζο και θέλεις να είσαι συνεπής με ότι λες, τότε προφέρεις μόνο ένα μπουκάλι ούζο και όταν τελειώνει δεν το ανανεώνεις;

Ας σταματήσει επιτέλους αυτή η γελοιότητα και ο ευτελισμός του τουρισμού και της χώρας.

Μεταξύ μας κάποιοι παριστάμενοι Έλληνες επαγγελματίες ήταν ιδιαίτερα χαρούμενοι με την κατάντια μας σαν εικόνα και χώρα γιατί έλεγαν στους ξένους επισκέπτες ότι αν δεν ήταν οι ίδιοι δεν θα γινόταν ούτε το ελάχιστο.
Και το κρίμα είναι ότι αυτοί που χάρηκαν δεν πλήρωσαν για να συμμετέχουν στον χώρο.
Αθάνατη Ελλάς»...
Μάλιστα. Από την πλευρά μας, πέραν του ότι κάθε άλλη εμπειρία και μαρτυρία είναι ευπρόσδεκτη, επαναλαμβάνουμε αυτό που λέμε καιρό τώρα:
Αν δεν μπορούμε να στεκόμαστε και να εκπροσωπούμαστε αξιοπρεπώς, ασ μην πηγαίνουμε. 
Απλά πράγματα.