Μπορεί ο Μανώλης Γλέζος να έθεσε το θέμα με αφορμή τις βίλες της Πάρου, η Ο. Κεφαλογιάννη, όμως, γνώριζε - και προφανώς του το είπε κιόλας - ότι αυτό δεν είναι παρά η κορυφή ενός παγόβουνου το οποίο κτυπάει τα ύφαλα χιλιάδων νόμιμων ελληνικών τουριστικών καταλυμάτων. Η διάθεση και ενοικίαση εξοχικών κατοικιών που δεν έχουν καμία πιστοποίηση ή σήμα λειτουργίας ως τουριστικά καταλύματα...
...σε ξένους αλλά και έλληνες τουρίστες είναι ένα από τα φαινόμενα των καιρών για τον Ελληνικό Τουρισμό και τείνει να προσλάβει διαστάσεις μάστιγας, αν αναλογιστούμε ότι σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των τουριστικών φορέων υπάρχουν περίπου 50.000 τέτοιες βίλες ενώ σύμφωνα με άλλες εκτιμήσεις, κύκλων του real estate, ο αριθμός τους ξεπερνάει πια τις 70.000 σε όλη την Ελλάδα, ακόμα και στα μεγάλα αστικά κέντρα!
Η αγορά αυτή κινείται χωρίς να δηλώνεται εισόδημα στην Ελλάδα, καθώς για να γίνει αστική μίσθωση απαιτεί περίοδο τριών μηνών τουλάχιστον και αν υπολογίσουμε ότι, κατά μέσο όρο, τη θερινή περίοδο μία τέτοια βίλα μπορεί να ενοικιάζεται κατά μέσο όρο, επαναλαμβάνουμε, 1.000-1.500 ευρώ την εβδομάδα (συνήθως πέντε διανυκτερεύσεις) τότε εύκολα μπορεί κανείς να αντιληφθεί το μέγεθος της παραοικονομίας!
Σημειωτέον, ότι ιδιοκτήτες σημαντικού αριθμού τέτοιων καταλυμάτων, είναι ξένοι πολίτες...
Το “δίκτυο διανομής” τους δε, είναι πολυπλόκαμο και αρκετά διαδομένο, πολύ εύκολο να βρεθεί από τον εδιαφερόμενο, κυρίως μέσα από sites με αυτό το αντικείμενο που τα πλέον δημοφιλή ξεπερνούν τα 200 διεθνώς. Με βίλες και κατοικίες και για την Ελλάδα, εννοείται.
Μέχρι και πέρυσι, σήμα λειτουργίας επιπλωμένης τουριστικής κατοικίας, δεν είχαν πάνω από 2.100 τέτοια καταλύματα.
Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΟΤ έχει δεχθεί ποικίλες εισηγήσεις και σχέδια για την δραστική αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου. Ωστόσο, λόγω του τεράστιου αριθμού κατοικιών που πρέπει να εντοπιστούν ότι εκμισθώνονται παράνομα σε πελάτες και του ελέγχου τους, η όποια παρέμβαση απαιτεί πιο οριζόντιες λύσεις. Και οι επιλογές είναι βασικά δύο.
Γενική απαγόρευση, αυστηροποιούνται ποινές και κυρώσεις, διενεργούνται στοχευμένοι έλεγχοι κατόπιν έρευνας και σε συνεργασία με το ΣΔΟΕ και όποιος εντοπίζεται διώκεται αυτομάτως με συνοπτικές διαδικασίες περί φοροδιαφυγής, αθέμιτου ανταγωνισμού κ.λπ..
Σε μία χώρα, όμως, που κάθε τόσο, παρέχει τη δυνατότητα να νομιμοποιούνται ξενοδοχεία και καταλύματα... ολόκληρα και που χρειάζεται και το συγκεκριμένο προιόν, οι καθολικές και απόλυτες απαγορεύσεις μόνον για μία συγκεκριμένη κατηγορία καταλυμάτων μοιάζει μάλλον "εκδικητική", αν μη τι άλλο.
Η άλλη επιλογή, που καλύπτει και την ανάγκη σταθερών εσόδων για το κράτος, είναι η ευκαιρία νομιμοποίησης: Έχεις κατοικία, βίλα, έπαυλη κοκ - που έχει κατασκευασθεί νόμιμα ως κατοικία ή ακίνητο; Ή εντάσσεσαι στο σύστημα και στο ισχύον καθεστώς κατατάξεων ή κλείνεις και διώκεσαι ποινικά.
Όποιος βρεθεί εκτός διαδικασίας με τη λήξη της προθεσμίας, από το αυτί και στο αυτόφωρο (που λέει ο λόγος).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου